Eerste test / Skoda Superb iV : De reddende stekker

Concept

Net als de twee generaties die hem voorafgingen, verbaasde de huidige Skoda Superb bij zijn lancering in 2015 vriend en vijand door zijn ongeziene binnenruimte, om nog maar te zwijgen van zijn uitzonderlijke laadvolume – zeker in zijn breakuitvoering Combi. De Tsjechische Volkswagen-dochter profiteert nu van de midlifefacelift van de Superb om ook een oplaadbare hybride te lanceren. Die iV-versie komt perfect gelegen. Voor de klanten, die zo kunnen genieten van een zachtere fiscaliteit in een tijdperk waarin de CO₂-uitstoot steeds bepalender wordt voor de belastingtarieven. Maar ook – en vooral? –  voor Skoda zelf, aangezien Europa tegen eind 2020 met monsterboetes dreigt voor merken waarvan de gemiddelde vlootuitstoot te hoog ligt. En zo’n plug-inhybride helpt natuurlijk om dat gemiddelde naar beneden te trekken. Vandaar dat Skoda ons tegen eind 2022 niet minder dan tien iV-modellen belooft, waarvan deze Superb de spits mag afbijten...

Veranderingen

Binnen de grote Volkswagen-groep is het gebruikelijk om zoveel mogelijk componenten te delen, en dus mag het niet verbazen dat de Superb iV technisch grotendeels identiek is aan de Volkswagen Passat GTE. We vinden onder zijn motorkap dus dezelfde 1.4 TSI van 156 pk op benzine, gekoppeld aan een gerobotiseerde DSG-zesversnellingsbak. Tussen de twee zit een synchrone elektromotor met permanente magneten en een vermogen van 85 kW. Die wordt gevoed door een lithium-ionbatterij met een brutocapaciteit van 13 kWh, die geïntegreerd werd onder de vloer, vlak voor de achteras. De batterij levert trouwens niet enkel stroom voor de aandrijving, maar ook voor de verwarming en de aircocompressor.

Opladen kan op verschillende manieren. Standaard wordt de Superb iV geleverd met een Mode 2-laadkabel, waarmee het ongeveer vijf uur duurt om een lege batterij weer helemaal te vullen aan een klassiek stopcontact (2,3 kW). Met de optionele Mode 3-laadkabel, die geschikt is voor een wallbox van 3,6 kW, kun je die oplaadtijd inkorten tot circa drie uur. Verder kun je onderweg met behulp van de benzinemotor de batterij bijladen – of de batterijlading op peil houden. Op die manier kun je het elektrische rijbereik opsparen voor de laatste kilometers als die zich bijvoorbeeld in een lage-emissiezone bevinden. En tot slot wordt de batterij ook telkens weer een beetje opgeladen bij vertragingen, door de recuperatie van kinetische energie.

De facelift gaf de Superb vooraan een luchtinlaat met honingraatmotief, geflankeerd door een soort aircurtains à la BMW; achteraan zit voortaan een horizontale verchroomde strip tussen de achterlichten. Visueel is de iV amper te onderscheiden van de klassieke modellen. Wie goed kijkt, ziet dat het radiatorrooster bijna volledig gesloten is, en wie nog beter kijkt, merkt dat er een klep in geïntegreerd is, waarachter de laadaansluiting verborgen zit. Achteraan prijkt discreet het logo iV op de kofferklep. Standaard staat de iV op 17 duim grote velgen, maar optioneel zijn ook achttien- of zelfs negentienduimers verkrijgbaar. Binnenin zijn de verschillen zo mogelijk nog kleiner: alleen enkele specifieke knoppen rond de pook van de DSG-bak maken duidelijk dat het hier om de plug-inhybrideversie gaat.

De rijhouding is ideaal en de bestuurderspost is ergonomisch goed ontworpen. En ook als plug-inhybride behoudt de Superb zijn ongeëvenaarde binnenruimte, met achterin een beenruimte een limousine waardig. Zoals altijd heeft Skoda aan enkele bijzondere attenties gedacht, zoals dekentjes die in een houder op de rug van de voorstoelen passen, of achterste hoofdsteunen die je opzij kunt openklappen, om rustig een tukje te doen. De koffer verliest wel wat volume door de komst van de batterijen: van 625 liter slinkt de inhoud naar 485 liter in de vijfdeurs. Ook de benzinetank is 16 liter kleiner.

Rijgedrag

Voor een eerste kennismaking met de Superb iV trokken we naar Nederland. Zoals altijd met dit soort auto’s vertrekt deze Skoda in de zuiver elektrische modus wanneer je de auto start. Met een volle batterij toonde de boordcomputer van onze auto een rijbereik van 50 kilometer – toch wel wat minder dus dan 62 kilometer die de constructeur als WLTP-waarde opgeeft. Op het eerste gezicht lijken alle mogelijke standen en rijprogramma’s misschien wat ingewikkeld, maar je maakt je de verschillende werkingsmodi snel eigen en leert al gauw om ermee te spelen afhankelijk van het parcours en de omstandigheden. En anders kun je ook nog altijd kiezen voor een automatische stand, waarin de auto zelf beslist of hij al dan niet de verbrandingsmotor aanspreekt – op voorwaarde natuurlijk dat de batterij voldoende geladen is.

In de praktijk rijdt deze plug-inhybride erg aangenaam. Zijn onderstel blijft altijd neutraal reageren, en de 218 paarden van het geheel tekenen wel degelijk present zodra je de Sport-knop inschakelt. Maar belangrijker in het alledaagse verkeer – en minstens even indrukwekkend – is dat al vanaf 1.150 o/m een koppel van 400 Nm ter beschikking staat. Wel is het even wennen aan de dosering van het rempedaal. Als je het pedaal maar licht intrapt, vertraagt de auto wel, maar echt remmen doet hij dan nog niet. Moet je snel stilstaan, dan doe je er goed aan het pedaal wat kordater in te trappen, met het risico dat je de passagiers door elkaar schudt. Al moeten we daar meteen bij vertellen dat zoiets je enkel in het begin overkomt; na een tijdje ben je eraan gewend en leer je vertragen op een zachte manier. Maar het blijft een feit dat het allemaal wat minder natuurlijk aanvoelt dan bij een klassiek remsysteem.

Door de pook van de DSG-bak nog eens naar achteren te trekken schakel je de B-stand in, waarin de elektromotor energie recupereert zodra je van het gas gaat (in de D-stand gaat de bak dan freewheelen). Met een beetje anticipatie kun je zo tot stilstand komen door optimaal de batterijen op te laden en hoef je de remmen amper aan te spreken. Een verslavend spelletje, en wie er toch niet van gediend is, kan altijd nog genieten van de stevige acceleraties wanneer je het gaspedaal intrapt en de 218 paarden hun ding mogen doen. En het benzineverbruik? Dat is natuurlijk afhankelijk van het soort ritten dat je aflegt en hoe vaak je kunt opladen. Tijdens onze testrit kwamen wij uit op 3,9 l/100 km, een knap resultaat voor zo’n grote en krachtige auto.

Verdict

De Volkswagen-groep heeft intussen toch wat knowhow verzameld op het vlak van oplaadbare hybrides, en die expertise komt nu ook Skoda ten goede. De Superb, die van nature al een uitstekende auto is, vergroot zijn aantrekkingskracht nog in deze iV-variant. Die behoudt alle kwaliteiten van de klassieke versies inzake binnenruimte en comfort en heeft nog altijd een mooi laadvolume, terwijl de strengere Europese uitstootnormen voor hem een lachertje zijn. Alleen betaalt de klant het gelag...