Test Aston Martin Vanquish

11 foto's

Prijs

Score redactie 14.00 /20

Sinds de aflossing van de DB7 door de DB9, net tien jaar geleden, zijn alle Aston Martins opgebouwd rond het VH-platform - met uitzondering van de Cygnet, die afgeleid is van de Toyota iQ. Het betreft een aluminium spaceframe (van geëxtrudeerde, gelijmde of gegoten elementen), waarvan vandaag drie wielbasisvarianten bestaan: 260 centimeter (Vantage, V12 Zagato), 274 centimeter (DB9, DBS en de Vanquish, die we hier testen) en 299 centimeter (voor de vierdeurs-Rapide S). De transaxle-architectuur (met de motor in langsopstelling centraal voorin en de versnellingsbak aan de achteras gekoppeld) dateert uit dezelfde periode (2003). Deze oplossing verdeelt de massa in gelijke mate over de assen, een groot voordeel in het geval van krachtige achterwielaandrijvers. Het huidige Aston-gamma maakt gebruik van atmosferische V8-krachtbronnen (bij de lancering van de V8 Vantage, in 2005, 4,3 liter groot, maar in 2007 vergroot tot 4,7 liter) en V12-motoren (met een inhoud van 5,9 liter, ingewijd in 1999 door de DB7 Vantage), die regelmatig worden geactualiseerd. Deze motoren worden nog steeds exclusief voor Aston Martin geproduceerd bij Ford, in Keulen. Door zijn kleinschaligheid heeft het Britse merk heel veel moeten outsourcen aan toeleveranciers, zoals Magna, dat tot vorig jaar het vierdeurskoetswerk van de Rapide bouwde in Oostenrijk. Vandaag is de meerderheidsaandeelhouder van Aston Martin, de groep InvestIndustrial, echter op zoek naar een andere motorenleverancier. Naar verluidt zouden daarvoor gesprekken worden gevoerd met Mercedes. Moeilijk om te zeggen of het om een zuiver partnerschap gaat, dan wel om een heuse overname. Tenslotte heeft InvestIndustrial vorig jaar ook al Ducati aan Audi verpatst...