Alles over de parkeerkaart voor personen met een handicap

De parkeerkaart voor personen met een handicap geeft het recht om te parkeren op voorbehouden plaatsen. Ze geeft personen met een beperkte mobiliteit ook enkele voordelen in zones met gereglementeerd parkeren.

• Regels bij een reis in het buitenland

Personen met een beperkte mobiliteit kunnen een parkeerkaart krijgen. Deze kaart is onmisbaar om de plaatsen te mogen gebruiken die voorbehouden zijn aan personen met een invaliditeit of handicap die erkend zijn door de FOD Sociale Zekerheid. Voor inlichtingen of een aanvraag kun je terecht bij de FOD, de administratie van je gemeente of het OCMW.

Om recht te hebben op de parkeerkaart, moet je voldoen aan meerdere voorwaarden, zoals de erkenning van de handicap die normaliter gegeven wordt door een gespecialiseerde arts. De behandeling van het dossier duurt minimaal vier maanden (en vaak langer). Bij een negatief antwoord is het mogelijk om te vragen het dossier opnieuw te openen (met de steun van jouw dokter of ziekenfonds) bij de arts van het expertisecentrum binnen een termijn van drie maanden of beroep aan te tekenen (eventueel met behulp van een advocaat) bij de arbeidsrechtbank vermeld op de weigeringsbrief van de FOD, eveneens binnen de drie maanden. Het is nuttig om de procedures van beide oplossingen te starten en dan voor het einde van de termijn te kiezen in functie van de elementen ban het dossier.

Er zijn gevallen waarbij de parkeerkaart automatisch wordt toegekend met een rolstoel, afhankelijk van de aandoening. Dat gebeurt echter niet systematisch, informeer je dus bij je ziekenfonds. Zodra je het attest van de FOD ontvangen hebt, is het nuttig om contact op te nemen met het OCMW van je gemeente – met het rijksregisternummer van de begunstigde en het attest (of een kopie) – om na te gaan of de kaart effectief besteld is bij het bedrijf verantwoordelijk voor het printen en versturen. Als de bestelling bevestigd is, ontvang je de kaart binnen de drie weken.

De regels

De parkeerkaart is persoonlijk en – behalve in enkele specifieke gevallen – levenslang geldig. Ze mag alleen gebruikt worden wanneer de houder van de kaart bestuurder of passagier is van het voertuig. Anders is het verboden om de kaart te gebruiken. Om te genieten van de toelating om te parkeren, moet de kaart zichtbaar aangebracht worden achter de voorruit, waarbij het symbool van de rolstoel goed te zien is. De voorbehouden parkeerplaatsen herken je aan de blauwe markering op de grond met een tekening van een rolstoel en een verticaal verkeersbord. Het gebruik van deze plaatsen op de openbare weg is niet noodzakelijk gratis. Soms heb je ook nog een bewonerskaart nodig in betalende zones. In bepaalde gemeentes is het mogelijk om voor je huis een parkeerplaats te laten voorbehouden.

Antwerpen en Brussel

Let op: in Antwerpen en Brussel moet je je registreren om in bepaalde zones op straat te parkeren. In Brussel is een snelle registratie mogelijk, maar in Antwerpen kan het enkele dagen duren.

• De regels in Antwerpen
• De regels in Brussel

Blauwe zone: let op voor de scanauto’s

In België laat de parkeerkaart toe om in de blauwe zone te parkeren zonder tijdsbeperking. Maar let op: steeds meer gemeentes gebruiken zogenaamde scanauto’s om auto’s te verbaliseren die langer dan de toegelaten twee uren parkeren in de blauwe zone. Zonder controle door een vaststellend agent zou het kunnen dat het toestel op deze auto de parkeerkaart voor personen met een handicap achter de voorruit niet herkent. Je moet je dus vooraf kenbaar maken bij de gemeente om de nummerplaat van je wagen te laten registeren of achteraf klacht indienen.  

Betalende parkings: het hangt ervan af

Betalende zones en parkings verschillen van geval tot geval. Bepaalde gemeentes laten toe om gratis te parkeren met een parkeerkaart voor gehandicapten, andere vereisen een voorafgaande registratie van de nummerplaat of een betaling. Doorgaans staat dit aangegeven op de parkeerautomaat. Soms is het nodig uw nummerplaat in de parkeerautomaat in te voeren en u te registreren als houder van een Europese mindervalidekaart, anders zou de scanauto u een boete kunnen opleggen. In Brussel kan je ook de nummerplaat doorgeven via SMS. 

Privéparkings zijn doorgaans betalend, met als enige voordeel dat de plaatsen iets breder zijn en zich dichter bij een hellend vlak of een lift bevinden. Er bestaan ook betalende parkings met gratis plaatsen voorbehouden aan personen met een beperkte mobiliteit.

In het buitenland

In Europa wordt de kaart erkend in de volledige Europese Unie (28 landen), net als in Zwitserland, Liechtenstein, IJsland en Noorwegen, maar de regels verschillen van land tot land. In bepaalde gevallen moet je ook de parkeerschijf gebruiken want de parkeerduur kan beperkt zijn (vooral waar parkeren voor andere automobilisten verboden is). Buiten deze landen, moet je soms een tijdelijke toestemming vragen als de Europese kaart niet erkend wordt. In Canada mag je de Europese kaart gebruiken in zowat alle provincies, waaronder Québec. In elk geval is het nuttig om een briefje met uitleg in de plaatselijke taal (of talen) naast de Europese parkeerkaart te leggen (overzicht van alle landen beschikbaar op deze gespecialiseerde site).

Dit zijn enkele regels van naburige landen:

• Duitsland: drie uur parkeren toegelaten (gebruik de parkeerschijf voor de blauwe zone) waar parkeren in principe verboden is, op voorwaarde dat je het verkeer niet stoort of andere weggebruikers in gevaar brengt – gratis parkeren op straat waar er parkeerautomaten staan.  
• Oostenrijk: alleen stilstaan is toegelaten in straten waar parkeren verboden is – toegang tot voetgangersstraten tijdens levertijden – parkeren voor onbeperkte duur in zones met beperkte parkeertijd.
• Spanje: verschil in parkeerduur en -tarief (al dan niet gratis) ter plaatse na te gaan – verbod om te parkeren waar dat anders ook verboden is, tenzij specifiek toegestaan.  
• Frankrijk: verbod om te parkeren waar parkeren sowieso verboden is – parkeren is soms gratis in een betalende zone (ter plaatse na te gaan) – behalve bij uitzonderingen, geldt onbeperkt parkeren in de blauwe zone. In verschillende Franse steden, waaronder Parijs, zijn houders van een mindervalideparkeerkaart verplicht zich in te schrijven aan de parkeerautomaat (HANDI-tarief). Parkeren is over het algemeen gratis (soms beperkt tot 24 uur), maar de nummerplaat moet bekend zijn bij het systeem vanwege de scanauto's.
• Italië: verboden toegang in ZTL-zones (behalve indien specifiek toegestaan) – parkeren is vaak gratis en onbeperkt (ter plaatse te controleren).
• Luxemburg: geen bijzondere regels, maar er zijn voorbehouden plaatsen aanwezig.
• Nederland: in betalende zones moet je ook betalen – geen tijdslimiet in zones met beperkt parkeren – parkeren gedurende maximaal drie uur toegelaten in zones waar parkeren verboden is, op voorwaarde dat je het verkeer niet hindert.
• Verenigd Koninkrijk: geen speciale regeling in tijd of prijs voor parkeren in Londen – betalende vrijstelling met onbeperkte toegang tot de Congestion Charge in Londen – gratis en onbeperkt parkeren, tenzij anders aangegeven – parkeren in verboden zone gedurende drie uur in Wales en Engeland, toegelaten in Schotland en Noord-Ierland (tenzij plaatselijk een andere regeling geldt).  
• Zwitserland: tenzij je een obstakel of gevaar vormt, is het toegelaten te parkeren in een zone met parkeerverbod gedurende hoogstens twee uur – betalen verplicht, behalve met vrijstelling en soms beperkt tot zes uur parkeerduur.