Verzekeringskosten: wat is aftrekbaar voor zelfstandigen en bedrijven?

In 2018 zijn de regels voor de aftrekbaarheid van autokosten voor zelfstandigen en bedrijven gewijzigd. We hebben een overzicht gemaakt van de nieuwe wetgeving.

Ondernemers gebruiken hun auto uiteraard meer dan anderen voor professionele doeleinden. De FOD Financiën laat daarom toe om een groot deel van deze kosten af te trekken. Fiscaal gezien kon je tot een (te verantwoorden) fiscale aftrekbaarheid van 75 procent gaan, op voorwaarde dat bepaalde regels werden gerespecteerd, die te maken hebben met de juridische kant. Maar sinds 2018 is dat alles veranderd en geldt deze regel van 75 procent niet meer.

Welke kosten kunnen worden ingebracht?

Aftrekbare kosten voor personenwagens, zoals voertuigen voor gemengd gebruik of minibusjes, zijn de aankoopprijs, de btw, de brandstof, het onderhoud, de verzekering, de belastingen, de huurprijs, de aankoop van wisselstukken, herstellingen, takelkosten, banden enzovoort. Al deze kosten kunnen dus worden ingebracht volgens de gebruiksgraad van de auto zoals die door de fiscale regelgevers worden aanvaard. Maar tegenwoordig wordt ook rekening gehouden met het ecologische aspect van de auto in kwestie. En om helemaal in detail te treden: kosten die samenhangen met het installeren van een handenvrijkit voor de telefoon, een afbetaling, intresten en andere financiële kosten zijn 100 procent aftrekbaar.

Zelfstandigen en bedrijven: zelfde regime

In 2018 zijn de regels veranderd voor zelfstandigen (eenmanszaak). Die laatsten moeten voortaan dezelfde aftrekbaarheidsprincipes navolgen voor hun voertuigen als bedrijven. Of anders gezegd: het is afgelopen met de aftrekbaarheid van 75 procent voor brandstof en andere kosten. Voortaan wordt de aftrekbaarheid bepaald door de CO2-uitstoot van de auto in kwestie. Laat ons als voorbeeld een dieselwagen nemen met een CO2-uitstoot tussen de 116 en de 145 g/km. Voor het professionele gedeelte van de uitgaven wordt nog steeds 75 procent aanvaard – wat impliceert dat een deel van 25 procent privégebruik niet aftrekbaar is. Bij een hogere uitstoot zakt de aftrekbaarheid naar 70 procent of minder. Omgekeerd levert een uitstoot van 61 tot 105 g/km tot 90 procent aftrekbaarheid op, wat verklaart waarom zoveel zelfstandigen voor een plug-in hybride kiezen.

De brandstofkosten blijven daarentegen aftrekbaar voor 75 procent onafhankelijk van hun CO2-uitstoot, maar dat is gedaan in 2020. Dan worden weer nieuwe regels ingevoerd (zie verder). Financieringskosten (intresten enzovoort) worden nog steeds voor 100 procent aanvaard.

Vanaf 2020: toverformule

De situatie die hierboven wordt omschreven, verandert echter op 1 januari 2020, en dat zelfs tot op zekere hoogte retroactief. De wijzigingen worden namelijk toegepast op alle auto’s die rondrijden vanaf 1 januari 2020, zelfs als ze al eerder in het verkeer waren gebracht. De enige uitzondering geldt voor plug-in hybrides die voor 1 januari 2018 zijn besteld.

De nieuwe regels zijn nog strenger, met in de eerste plaats een nieuwe berekeningssleutel voor de aftrekbaarheid:

% aftrekbaar = 120 - (0,5 x brandstofcoëfficiënt x g/km CO2)

Deze brandstofcoëfficiënt is 1 voor diesel, 0,95 voor benzine en 0,90 voor aardgas.

Voor elektrische auto’s zakt de aftrekbaarheid van 120 procent vandaag naar 100 procent. Modellen die meer uitstoten dan 200 g/km worden nog zwaarder afgestraft: een aftrekbaarheid van maximaal 40 procent.

Laat ons een concreet voorbeeld nemen: een dieselwagen met een uitstoot van 125 g CO2/km ziet zijn aftrekbaarheid zakken naar 57,5 procent, verzekeringskosten inbegrepen. Dat is toch een fors verschil met de huidige tarief van 75 procent.

Een andere wijziging is dat vanaf 1 januari 2020 ook de aftrekbaarheid van de brandstof afhangt van de CO2-uitstoot, zowel voor bedrijven als voor zelfstandigen, volgens dezelfde sleutel als die hierboven.