Autosalon Tokio / Tokyo Motor Show 2019 - Zonder oogkleppen

Onder het motto Open Future wordt met een haast naïeve openheid vooruitgekeken naar wat de autowereld te wachten staat. Niet echt onverwacht zie je het zwaartepunt van de show ook hier verschuiven van de auto als middelpunt naar mobiliteit in het algemeen. De Japanse hoofdstad is zichzelf al een hele tijd aan het voorbereiden op de Olympische Spelen van volgend jaar. Een van de gevolgen daarvan was ook op de Tokyo Motor Show 2019 zichtbaar: een gedeelte van de hallen op de gewone showlocatie was al bezet door die voorbereidingen, zodat het salon op twee verschillende locaties plaatsvond, met nogal wat aanschuiven en zoekwerk voor de aanwezige (buitenlandse) pers tot gevolg. Heel on-Japans.

Toyota, een van de hoofdsponsors van het grote sportevenement, legde niet enkel grote nadruk op de (schone) voertuigen die het voor de Spelen zal inzetten, het nam ook de meest drastische beslissing van alle exposanten: noch op de stand van Toyota noch op die van Lexus stonden veel auto’s. Beide liggen ook ver uit mekaar, maar wilden duidelijk allebei belevingsstanden zijn voor de bezoeker, met minder of geen nadruk op de modellen die vandaag in de showrooms staan. Natuurlijk hadden ook zij conceptauto’s die de weg aangeven die zal worden ingeslagen, maar Toyota zette zelfs zijn LQ Concept en zijn tweede generatie van de waterstofauto Mirai niet op de eigen stand, maar wel op die van de verzamelde Japanse autofabrikantenfederatie JAMA. Deze laatste had een hele hal voor zichzelf, waar de meest gekke voer-, vaar- en vliegtuigen zij aan zij stonden met een paar mogelijke auto’s van de toekomst.

Originele invulling

Andere constructeurs gingen niet zo ver als Japan’s nummer een, maar ook zij sleutelen verbeten aan wat ze als de mobiliteitsbehoeften van de toekomst menen te ontwaren. Uiteraard is er aandacht voor elektrificatie, maar gedeeltelijk wordt die op een originele manier ingevuld. Waar Toyota nu ook overstag gaat voor zuiver elektrische aandrijving, wordt daarnaast toch ook weer sterk de nadruk gelegd op waterstoftechnologie. Mazda lanceert ook zijn eerste elektrische auto, maar denkt aan een veelzijdiger aanbod, waarbij een kleine Wankelmotor (nee, de constructeur uit Hiroshima is hem niet vergeten) in de toekomst dienst zal doen als range extender of tweede krachtbron in een plug-in hybride of een zuivere hybride. Die Wankel zal trouwens op gas, LPG, CNG of waterstof kunnen draaien. Bij Mitsubishi maken ze in hun concept dan weer gebruik van een gasturbine die als generator stroom zal leveren aan de vier elektrische motoren en die ook op verschillende brandstofsoorten (ook synthetische) zal kunnen draaien.

Uiteraard heeft iedereen ook veel belangstelling voor het zelfrijdende voertuig van de toekomst (en dat hoeft niet altijd een auto te zijn), terwijl de snel ouder wordende Japanse bevolking ook inspireert tot bijzonder veel aandacht voor vervoer van minder goed te been zijnde of echt gehandicapte personen, met soms zeer inventieve oplossingen.

Bijzonder opvallend ook is dat een heel deel van de conceptauto’s of nieuwe modellen die we bij deze Japanse nieuwe lichting zagen, een stuk beter ogen dan voorheen. Vroeger kon je zonder schroom stellen dat het bijna enkell het kleine Mazda was dat het design-hart van menig Europeaan sneller kon doen slaan, vandaag stond er op elke Japanse stand wel een of meer mooie auto’s te blinken.

Minder internationaal

Last but not least is er de vaststelling dat de Tokyo Motor Show wel heel Japans is geworden en veel minder internationaal. Wij telden zegge en schrijve 4 buitenlandse merken: Mercedes had een vrij grote stand en Renault (met Alpine) kon de Alliance-partners toch niet in de steek laten door helemaal niet op het appèl te zijn. Maar geen VW-groep, BMW of Koreanen, laat staan Chinezen, de vierde buitenlander was… Alpina, dat in het land van de Rijzende Zon een vrij groot en bijzonder trouw cliënteel heeft en er twee wereldpremières showde.

Made in Japan

Een bijna exclusief Japans salon dus, waarop ook de wat schizofrene aard van deze eilandbewoners naar voor komt: de meest ernstige technische onderwerpen worden hier steevast vermengd met een haast kinderlijke, bij wijlen ook romantische verwondering over het fenomeen auto en alles wat daar omheen draait. De Japanner kijkt duidelijk met een mix van ongerustheid, heel veel ernst maar ook een grote portie onwankelbare hoop en vertrouwen in eigen kunnen naar de mobiliteit van de toekomst. Misschien moeten we daar eens een voorbeeld aan nemen?