Autosport / Britse racelegende Stirling Moss (90) overleden

“Stirling is gestorven zoals hij heeft geleefd, hij zag er nog altijd geweldig uit”, zo liet mevrouw Moss de Britse pers na het overlijden van haar man weten. “Hij was gewoon moe, sloot zijn ogen en is vertrokken.” Moss overleed in zijn woning in Londen, hij was 90.

16 F1-overwinningen

De op 17 september 1929 in hetzelfde Londen geboren Stirling Moss zal misschien wel voor altijd worden beschouwd als de beste Formule 1-piloot die nooit wereldkampioen werd. Tussen 1951 en 1961 reed hij 66 grote prijzen, haalde hij 24 keer het podium en won hij vooral ook 16 keer. Wat meer is dan nogal wat piloten die, ook in tijden met jaarlijks veel meer races, wel een titel pakten.

In de jaren 50 was Moss dé grote rivaal en bij momenten ook teamgenoot van vijfvoudig wereldkampioen Juan Manuel Fangio. Hij werd tussen 1955 en 1958 vier keer na elkaar vice-kampioen en eindigde van 1959 tot 1961 telkens derde in het kampioenschap.

Racen om te winnen

Het was dus vaak “net niet”, wat veel te maken had met zijn drang om elke wedstrijd te rijden met de ambitie ze ook te winnen. En zich dus vaak minder te bekommeren om zijn positie in het kampioenschap.

Zelfs zijn fairplay heeft hem wel eens parten gespeeld. De grootste kans op een F1-titel kreeg Moss in 1958, maar hij verkoos het toen voor zijn rivaal en Mike Hawthorn op te nemen. Die riskeerde een sanctie in de laatste race in Portugal, toen hij zijn motor had laten afslaan en een stukje achteruit had gereden. Moss verdedigde zijn landgenoot, met succes. Ondanks slechts één overwinning, ging de titel dat jaar dan ook naar Hawthorn. Moss werd tweede in de eindstand, met één punt minder. Terwijl hij dat seizoen wel vier keer had gewonnen.

Mille Miglia

Maar het palmares van de Brit telt nog veel meer exploten dan die F1-successen. Moss verscheen in zijn carrière aan de start van 529 races, hij won er daar 212 van. Met als allermooiste en ongetwijfeld meest legendarische zege die met de Mercedes 300 SLR in de Mille Migla van 1955. Met de Britse journalist Denis Jenkinson als co-piloot legde Moss de 1.000 mijl van de Italiaanse klassieker af in 10 uur, 7 minuten en 48 seconden, of een gemiddelde snelheid van 159 km/u. Een record dat nooit meer zou worden verbeterd.

Moss was ook een specialist van de 24 uren van Le Mans, ook al won hij daar nooit het algemene klassement. In tien deelnames gaf hij acht keer met mechanische problemen op, hij werd telkens tweede in de twee andere edities. In 1953 met Jaguar en drie jaar later met Aston Martin.

Snelheidsrecords

Moss riskeerde zich ook verschillende keren aan de start van rally’s, dat was in die autosportdagen eigenlijk heel normaal. In 1952 werd hij tweede in Monte Carlo met een Sunbeam-Talbot. En de Brit vestigde “tussendoor” ook nog enkele snelheidsrecords, zo maakte hij van de Jaguar XK120 de eerste productiewagen die gedurende een tijdspanne van 24 uren op de Autodrome van Monthléry een gemiddelde snelheid van meer dan 100 mijl (of 160 kilometer) per uur haalde.

Lewis Hamilton

Na een zware crash met een Lotus in Goodwood in 1962, zette Moss een punt achter zijn actieve racecarrière. Maar hij bleef wel een graag geziene gast op allerlei demonstraties en wedstrijden met historische racewagens. Begin 2018 trok hij zich om gezondheidsredenen terug uit het publieke leven.

Bij de vele reacties op zijn overlijden op sociale media was er ook snel eentje van zesvoudig F1-kampioen Lewis Hamilton. Die was nog lang vrij close met Moss, in 2014 reden ze samen nog een rondje in Monza met een Mercedes uit de jaren 50. “Ik zal onze gesprekken zeker missen”, zei Hamilton vandaag. “Ik ben zo dankbaar dat ik dat speciale moment nog met hem heb mogen beleven.”