De 24 Uur van Le Mans is een van de drie meest prestigieuze autosportevenementen in de wereld, samen met de Indianapolis 500 en de Grote Prijs F1 van Monaco. Terwijl het meestal de winnende coureurs zijn die worden herinnerd wanneer het over die laatste twee gaat, zijn het in het geval van Le Mans meestal de auto’s die legendarisch worden. Ter gelegenheid van de editie 2022 komend weekend maakten we een Top 10 van de meest memorabele bolides die de 24 Uur van Le Mans wonnen.
Alfa Romeo 8C 2300 (1931-1932-1933-1934)
Met 4 opeenvolgende overwinningen is de Alfa Romeo 8C 2300 de meest succesvolle auto uit de vooroorlogse periode. Hij dankt zijn naam aan zijn 2.336 cc grote achtcilinder-in-lijn die tot 175 pk ontwikkelde en sommige exemplaren in staat stelde een topsnelheid van 215 km/u te halen. De 8C 2300 voelde zich met andere woorden thuis op het circuit van Le Mans met zijn eindeloze rechte lijn van Hunaudières, zonder chicanes. Hij zou bijdragen tot het sportieve imago van het merk.
Ferrari 250 TR (1958-1960-1961)
Deze Ferrari kreeg de naam TR, voor Testa Rossa (rood hoofd), omdat zijn mythische, meer dan 300 pk sterke Colombo-V12 van 2.953 cc rode kleppendeksels had. De twee letters zouden legendarisch worden dankzij de sculpturale lijnen van deze 250 TR en zijn drie overwinningen in het algemene klassement van de 24 Uur van Le Mans, waarvan de eerste in 1958 met de Belg Olivier Gendebien en de Amerikaan Phil Hill. Gendebien deed die prestatie nog eens over in 1960 met landgenoot Paul Frère en nogmaals in 1961, opnieuw met Phil Hill.
Ford GT40 (1966-1967-1968-1969)
De Ford GT40 is het verhaal van een rivaliteit zonder weerga in de geschiedenis van de autosport, tussen een grote Amerikaanse massaconstructeur (Ford) en een prestigieuze ambachtelijke constructeur uit Italië (Ferrari). De GT40 bezorgde Ford vier opeenvolgende overwinningen in de tweede helft van de jaren 60, in drie versies – Mk II in '66, Mk IV in '67 en Mk I in '68 en '69 – en met twee Belgische rijders, Lucien Bianchi in '68 en Jacky Ickx in '69 (de eerste van zijn zes overwinningen in la Sarthe), respectievelijk met Pedro Rodriguez (Mexico) en Jackie Oliver (Verenigd Koninkrijk).
De GT40 dankte zijn naam aan zijn hoogte van 40 duim (1.016 mm) en kon rekenen op een zeer krachtige en koppelrijke V8 die tot 485 pk leverde. Een legende die geen spat verouderd is en het leven heeft geschonken aan twee moderne herinterpretaties, waarvan de tweede bij zijn eerste optreden in 2016 zijn GTE-klasse won.
Porsche 917 K (1970-1971)
Hoewel Porsche recordhouder is wat betreft het aantal overwinningen in Le Mans en veel van zijn modellen geschiedenis hebben geschreven op het evenement, was het met de 917 K dat de constructeur zijn record op Le Mans vestigde. De van een traditionele achterspoiler gespeende 917 K was de opvolger van de ‘gewone’ 917 en werd gemaakt voor het circuit van Le Mans en de Hunaudières. Met zijn atmosferische twaalfcilinder-boxer (flat 12) van 4,5 en later 4,9 liter ontwikkelde hij tot 600 pk en was hij heer en meester tijdens de 24 Uur van Le Mans in 1970 en 1971. Een legendarisch model dat Peugeot wellicht heeft geïnspireerd voor zijn nieuwe 9X8!
Jaguar XJR-9 LM (1988)
Ook Jaguar en de 24 Uur van Le Mans hebben een lange geschiedenis. Met de C-Type in 1953 en de D-Type van 1955 tot 1957 had de Britse constructeur zijn sportieve prestige gevestigd, maar sindsdien niets meer. Pas in 1988 en met de XJR-9 LM in de beroemde Silk Cut-kleuren stond het merk weer op de hoogste trede van het podium in la Sarthe. Maar deze Jaguar maakte niet alleen indruk met zijn zeer succesvolle livery. De Britse groep C-bolide charmeerde met de scherpe tonen van zijn enorme, 7 liter grote V12 die flirtte met 750 pk voor minder dan 900 kg. Hij maakte de weg vrij voor de XJR-12 die twee jaar later Le Mans won.
Mazda 787B (1991)
Hij was niet de elegantste, noch de krachtigste, noch de snelste groep C-auto bij de start van de 24 Uur van Le Mans in 1991, maar de Mazda 787B zou dat jaar niettemin endurance-geschiedenis schrijven. De Mazda, die gebruikmaakte van het door TWR ontwikkelde chassis dat het jaar voordien onder Jaguar had gewonnen, viel niet alleen op door zijn flashy livrei, maar nog meer door het schrille, hartverlammende gebrul van zijn wankelmotor met vier rotoren die 700 pk produceerde bij 9.000 o/m. Bovendien zou Mazda de eerste Japanse constructeur worden die op Le Mans won. Het was wachten tot 2018 eer dat nog eens gebeurde, toen Toyota afgemeten de overwinning kon opeisen.
Peugeot 905 (1992-1993)
De Peugeot 905 drukte zijn stempel op de wereld en op het einde van het groep C-tijdperk met zijn uitzonderlijk goed ontwikkelde aerodynamica en zijn atmosferische 3.5-V10. Na een ontdekkingsseizoen in 1991 verpletterde Peugeot de concurrentie en won het in 1992de 24 Uur van Le Mans, om het jaar daarop een één-twee-overwinning neer te zetten voor het afscheid van de groep C op Le Mans. Vandaag de dag is de Peugeot 905 nog steeds een van de drie bekendste en meest herkende modellen bij het grote publiek en de liefhebbers als het gaat om de 24 Uur van Le Mans.
McLaren F1 GTR (1995)
De McLaren F1 GTR was totaal niet voorbestemd om te winnen op Le Mans. De door Gordon Murray ontworpen bolide, die werd aangedreven door een fantastische 6.0-V12 van BMW, maar het in de GT-categorie moest opnemen tegen veel performantere prototypes, was echter in groten getale aanwezig bij de start van de 24 Uur van 1995, met 7 auto's.
De eerste hypercar uit de geschiedenis wist van de regen te profiteren om tegen de voorspellingen in te gaan. En hoe, want 4 F1 GTR’s zouden in de top 5 eindigen – alleen de Courage-Porsche, ingeschreven in de categorie WSC, kwam op de tweede plaats deze hegemonie verstoren. De McLaren bracht een nieuw tijdperk in de GT-racerij en vormde de basis voor het enthousiasme van de grote constructeurs voor endurance-racen in de tweede helft van de jaren 90.
Audi R8 (2000-2001-2002-2004-2005)
Toen Audi in 1999 op Le Mans arriveerde, was het merk met de vier ringen vooral bekend om zijn vierwielaandrijving en zijn succes in rally's en bij de supertoerwagens. Maar de Duitse constructeur ging niet voor een figurantenrol. Gesterkt door een podiumplaats bij zijn eerste poging keerde het merk in 2000 terug met de R8. Een kleine auto die zes jaar lang de uithoudingsraces domineerde en de concurrentie slechts kruimels overliet.
Zonder een interne overeenkomst binnen de VW-groep om in 2003 zijn Bentley-neef te laten winnen zou de Audi R8 de 24 Uur van Le Mans zes keer op rij hebben gewonnen. En dat is nog maar het topje van de ijsberg wat zijn overwinningen betreft!
Porsche 919 Hybrid (2015-2016-2017)
De Porsche 919 Hybrid, de laatste van onze top 10, betekende de terugkeer van de Duitse constructeur in de voorhoede van Le Mans. De in 2014 gelanceerde 919 Hybrid was een technologisch wonder, geavanceerder dan de F1, en combineerde een drukgevoede 2.0-V4 met elektrische ondersteuning om meer dan 1.000 pk te ontwikkelen op het hoogtepunt van het LMP1-tijdperk.
Bovenal maakte hij een einde aan de hegemonie van de Diesels (Audi en Peugeot, al dan niet hybride) in de belangrijkste endurance-categorie. Hij won de race bij zijn tweede optreden en bleef ongeslagen gedurende drie edities tot aan zijn pensionering. Een monster van technologie en prestaties, Porsche bood hem een ‘tribute’-variant, vrij van alle reglementaire beperkingen, en die brak verschillende ronderecords op prestigieuze circuits, waar hij sneller bleek dan de F1-auto’s van dat moment!
Merk op dat deze top 10 louter subjectief is en dat nog heel wat andere iconische modellen erin opgenomen hadden kunnen worden, zoals de Jaguars XJR-12 en D-Type, de BMW V12 LMR, de Matra Simca MS670, de Bentley Speed Six, enzovoort.
3 mighty losers
Hoewel de geschiedenis de winnaars onthoudt, blijven ook sommige ‘verliezers’ in het geheugen. We lichtten er 3 van de laatste 30 jaar uit.
Toyota GT-One
De GT-One of TS-010 markeerde Toyota's terugkeer naar Le Mans met de bedoeling voordeel te halen uit het zeer soepele GT1-reglement – vandaar de naam GT One. Hij was echter alleen in naam een GT, met zijn aerodynamica die geavanceerder was dan die van al zijn rivalen, met inbegrip van de prototypes. De Japanse raket domineerde de tijdritten, maar moest een overwinning in la Sarthe aan zich voorbij laten gaan door een gebrek aan betrouwbaarheid en dat beetje geluk dat het verschil maakt. Maar hij staat in het collectieve geheugen gegrift en heeft zijn plaats aan de top van de Le Mans-monsters duidelijk verdiend.
Mercedes CLR
Na twee jaren van mislukking met zijn CLK's in Le Mans nam Mercedes in 1999 deel met de bedoeling de concurrentie te verpletteren. Om dit te bereiken presenteerde de constructeur met de ster de CLR. De Duitse raket bleek extreem snel te zijn en gaf blijk van uitzonderlijke prestaties. Als enige die tegenover de chronometer kon tippen aan de Toyota GT-One, vloog hij over het circuit... en in de lucht.
Nadat ze tijdens de training en het begin van de race tot drie keer toe van de grond kwamen, deden de zilverpijlen deze editie van de 24 Uur van Le Mans de geschiedenis ingaan en dwongen ze Mercedes om zijn twee overgebleven auto's uit de race terug te trekken nadat Peter Dumbreck een looping maakte en eindigde in de bomen die het circuit omzoomden. Dumbreck en Mark Webber (slachtoffer van de eerste twee ‘vluchten’) zullen hun 24 Uur van Le Mans en de Mercedes CLR nooit vergeten... en wij ook niet!
Ferrari 333 SP
Om met een positieve noot te eindigen kozen we voor de Ferrari 333 SP, de laatste vertegenwoordiger van het merk met het Steigerende Paard in de hoofdklasse op Le Mans... voor Ferrari's terugkeer naar hypercar-races in 2023! De 333 SP, die nooit echt het potentieel had om te winnen, was een kleine auto, ontworpen door Dallara en aangedreven door een 4 liter grote atmosferische V12 die 11.500 o/m haalde en een magische klank produceerde.
De elegante en raszuivere 333 SP was zeer competitief in de Verenigde Staten, maar was niet geschikt voor de lange rechte stukken van Le Mans. We onthouden echter vooral het exemplaar dat onder de vlag van Racing for Belgium met het trio Bachelart-Goossens-Van de Poele aan de start verscheen in 1996.
Ook hier moesten we keuzes maken, waardoor bijvoorbeeld de Nissan R390 of de bolides van Panoz of Pescarolo niet aan bod konden komen...
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!