Editoriaal / Edito KJ - goede voornemens

Als kind vond ik het vreselijk. Jarig zijn op 4 januari, zo pal in de kerstvakantie. Op de verjaardag van mijn broer (eind oktober) en zus (eind januari) kwam er veel meer familie langs. Maar zo net na Kerstmis en nieuwjaar waren de meeste tantes en nonkels even uitgefeest. Bovendien was alle inspiratie om me nog een leuk cadeau te geven helemaal op. De pakjes onder de kerstboom en het centje voor mijn nieuwjaarsbrief kwamen met de vermelding dat ze ook voor mijn verjaardag waren. En omdat een heleboel vriendjes nog op vakantie waren, regende het afzeggingen voor het feestje voor de klas. Doorgaans begon ik het nieuwe jaar met een slecht humeur.

Wat gezonder eten en wat meer sporten, verder doe ik niet aan goede voornemens. Maar voor 2025 wil ik een uitzondering maken en het nieuwe jaar eens in een goede luim starten. Minder cynisch, sowieso een permanent gevaar voor een man die de vijftig nadert. Dat verjaardagsfeestje hoeft niet meer zo nodig, er hoeft niet nog een kaarsje op de taart bij. Maar ik ga minder proberen te vitten en te klagen, meer proberen te genieten van het leven. Ik streef naar meer mildheid.

Ik ga minder proberen te vitten en te klagen, meer proberen te genieten van het leven. Ik streef naar meer mildheid.

In het verkeer, bijvoorbeeld. Ik kan me ongelooflijk opjagen in slecht aangelegde kruispunten en lukraak neergepote snelheidsremmers, me doodergeren aan fietsers zonder licht, aan middenstrookrijders en bumperklevers. Ik ga die steeds langer wordende files niet meer onder mijn huid laten kruipen, maar dat tijdrovende gestrompel gebruiken om even te ontspannen en een leuke podcast te beluisteren.

Misschien storen ook die inconsequente maximumsnelheden of die irritante trajectcontroles me dan minder. Mijn snel borrelende bloed koelen met hoffelijkheid, want iedereen heeft al eens een slechte dag. Ook een Tom Waes. Laten we vooral blij zijn dat hij zijn stommiteit kan navertellen, vooraleer preken af te steken. Drinken en rijden gaat niet samen, maar meer alcoholcontroles lijken me nuttiger dan strengere limieten en zwaardere straffen – al moeten de rotte appels er natuurlijk zo snel mogelijk uit.

Want iedereen heeft al eens een slechte dag. Ook een Tom Waes.

Stilstaan bij de vele mensen die hun baan verliezen, zoals bij Van Hool of Audi Brussels. Meer begrip voor de boerse commentaren en de gratuite beschuldigingen op sociale media of in mijn mailbox – misschien is het de angst voor elektrische auto’s die het toetsenbord van een heleboel mensen in vitriool doopt. Aanvaarden dat verandering moeilijk is en dat Koning Auto moet knielen voor de noodzakelijke klimaatdoelstellingen, dat de vrijheid (mobiliteit) en blijheid (rijplezier) schaarser worden. Dat rijden geld en snelladen tijd kost. Uitkijken naar het Brusselse autosalon (een ouderwets autofeest!) en naar het nieuwe Formule 1-seizoen (wat kan Hamilton bij de Scuderia?).

Nederig zijn als onze lezers kwaad worden omdat ze de nieuwe AutoGids nog niet in de bus kregen, me netjes verontschuldigen voor technische problemen waaraan ik jammer genoeg niets kon doen. Echt sorry. Ons opgefriste logo draagt voortaan overigens een 1, want we willen onze positie als leidinggevend medium in de autowereld bestendigen door objectief, onafhankelijk, boeiend, relevant en amusant te blijven. Zodat iedereen net zo goedgezind aan 2025 kan beginnen.