De overstap naar elektrisch rijden mag niet worden overhaast volgens Akio Toyoda, zowel voorzitter van Toyota en van de vereniging van Japanse autoconstructeurs (JAMA). Hij waarschuwt de Japanse autoriteiten - en tegelijk ook de buitenlandse regeringen, met Europa op kop - voor de risico's die vasthangen aan een te snelle overgang naar volledig elektrisch rijden. Daarbij wijst hij vooral de vinger naar de tekorten op vlak van infrastructuur en qua (duurzame) energieproductie. Ter herinnering: de Japanse regering wil de verkoop van nieuwe verbrandingsauto's verbieden in 2030. Een deadline van 10 jaar die de Japanse baas zorgen baart.
Domino-effect
Volgens Toyoda denken de politici niet aan de implicaties van het verbod op verbrandingsauto's en hybrides. Naast het technische aspect zit er een heel industrieel model aan verbonden, zowel structureel als sociaal, dat dan volledig herzien moet worden. Hoe moet er voldoende elektriciteit worden opgewekt om een wagenpark dat grotendeels elektrisch is te voeden? Wat met de laadinfrastructuur? En hoe kan er een sociale ramp worden voorkomen als gevolg van de ineenstorting van het huidige economische model van de auto-industrie, waardoor miljoenen banen verloren zouden kunnen gaan? Tenslotte zorgt de elektrificatie voor een verhoging van de prijzen van auto's, waardoor minder bedeelde automobilisten geen nieuwe auto meer kunnen kopen.
Bovendien produceren tot op heden niet alle landen hun energie op dezelfde manier. Sommigen gebruiken kerncentrales, anderen vertrouwen op steenkool of aardgas, waarbij in de meeste gevallen de duurzame energieproductie eerder beperkt blijft, wat natuurlijk ook een impact heeft op de globale vervuiling die de elektrische mobiliteit met zich meebrengt en dus sterk verschilt van land tot land.
Alternatieven
Door deze vaststellingen en zorgen kijkt Toyota - net als Hyundai en Honda - naar de brandstofcel op waterstof met de Mirai, terwijl anderen (Mazda, Porsche, Volkswagen) onderzoek voeren naar synthetische brandstoffen op basis van niet-fossiele stoffen. Twee alternatieven die nog hun technische en industriële haalbaarheid moeten bewijzen, ze staan dan ook nog in hun kinderschoenen op technologisch vlak.
De door de diverse overheden aangekondigde deadlines voor het verbod op verbrandingsmotoren (meestal tussen 2030 en 2035) laat echter maar weinig tijd over om deze oplossingen te ontwikkelen, betrouwbaar te maken en te industrialiseren, in dit geval maar 1 tot 2 generaties van een model. Er is dus tijd tekort en de versnelling van het R&D-proces voor deze aandrijflijnen brengt een aanzienlijke kost met zich mee die niet kan worden terugverdiend op de verkoop door steeds kleiner wordende marges, die bovendien al zijn uitgehold door de prijs van de batterijtechnologie. Om maar te zeggen dat de zorgen van de autosector nog niet voorbij zijn...
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!