Markt / Koopje van de Week: Alfa Romeo Giulia (1962-1978)

Zou de huidige Alfa Romeo Giulia maar de helft zo succesvol zijn als zijn gelijknamige voorvader, dan zou Alfa Romeo vandaag een stuk sterker in zijn schoenen staan. De vierkante sedan domineerde de Roaring Sixties met vinnige prestaties, geleverd door kleine, maar pittige viercilinders. Dat bonkende hart in combinatie met de opzwepende roffel en het Italiaanse charisma, maakt dat de Alfa Romeo Giulia vandaag opnieuw gegeerd goed is bij Alfisti.

>> AutoGids' Koopje van de Week - modeloverzicht van A tot Z

Goed zo, want dat maakt dat de resterende exemplaren van de Alfa Romeo meestal met de nodige liefde zijn verzorgd. Al is er ook een keerzijde aan die nieuwe populariteit: voor een degelijk exemplaar moet je vaak een smak geld op tafel leggen.

Waar moet je op letten?

Het zal waarschijnlijk niet verbazen, maar ook bij de Alfa Romeo Giulia is roest vijand nummer één. Net als de meeste van zijn tijdgenoten is de Italiaan niet immuun voor oxidatie, waardoor een stevige controle zich aandient vooraleer je tot aankoop overgaat. Waar je dan hoort te kijken? Wel, overal eigenlijk. De staat van de onderzijde van de portieren (check zeker achter de rubbers!) is meestal een goeie indicator voor de rest van de koets. Wie echt volledig zeker wil zijn, zet de Alfa Romeo best op een brug. Eens van de grond geeft een wagen al zijn geheimen prijs.  

Blijkt de onderbouw in orde, dan mag je de verkoper de hand schudden en je snel de nieuwe eigenaar van een Alfa Romeo Giulia noemen. Mechanisch hoef je je immers weinig zorgen te maken, niet in de 1,3 litertjes, noch wat de 1,6 liters betreft. En zijn er toch brokken, dan lijm je die redelijk makkelijk en relatief goedkoop. Aan reservestukken is er immers geen gebrek. Nog dit: licht olieverbuik is normaal. Zuipt je vierpitter echter bijna evenveel van het goedje dan dat hij nodig heeft aan benzine, dan dringt een revisie zich meer dan op.

Hoeveel mag dat kosten?

Dat hangt af van de staat van de beoogde Alfa Romeo Giulia. Een beetje roest hoeft dan ook geen probleem te zijn, maar hou dan wel rekening met extra kosten. En met extra moeite, want het plaatwerk is moeilijk te krijgen en nog moeilijker te vervangen. Ben je niet meteen de allerhandigste Harry of heb je geen zin in een (financieel) avontuur, zoek dan naar iets gavere exemplaren. Je vindt al een Alfa Romeo Giulia voor 9.000 euro, maar meer dan de 25.000 euro die sommige "liefhebbers" ervoor durven vragen zouden we er niet aan geven.

Is er een leuk alternatief?

Is een Alfa Romeo Giulia je toch te duur, ga dan eens op zoek naar een Triumph Dolomite. De Brit is overduidelijk geïnspireerd door de Italiaan, komt even snedig voor de dag en kost een stuk minder. Voor het startbedrag van een aftandse Giulia heb je een quasi perfecte Dolomite. Is geld geen probleem, dan durven we ook de Renault R8 (Gordini) en de BMW 1602 een valabel alternatief voor de Alfa Romeo noemen.