Mobiliteit / Herman De Croo pleit voor een algemeen commissariaat voor mobiliteit

Is het regionalisme een rem op de Belgische mobiliteitsoplossingen? Dat is in elk geval wel wat Herman De Croo (Open VLD) vindt. De voormalige minister van Communicatie en Transport van 1981 tot 1988 gaf zijn visie aan Trends/Tendances (in het Frans). De tachtiger uit Brakel (Vlaams-Brabant) geeft toe dat hij zich verplaatst in een Porsche Panamera met aan het stuur een chauffeur die hij zelf betaalt. De reden daarvoor is in de eerste plaats functioneel: er is geen station bij hem in de buurt en hij is de hele dag onderweg. De politicus, die een afgevaardigde is in de Vlaamse regering naast voorzitter van Autoworld en het ETSC (European Transport Safety Council), is een autoliefhebber.

Federaal mobiliteitscommissaris

De Croo is voorstander van een kilometerheffing, maar dan enkel op voorwaarde dat die in heel het land wordt toegepast en niet enkel in één of twee van de Gewesten. Verder hoopt hij op de creatie van een “Algemeen mobiliteitscommissaris” met “echte macht” in het kader van een “bovengewestelijke coördinatie”. Zo niet, meent hij, “zullen jullie nog 25 jaar lang schrijven over mobiliteitsstudies”. Hij brengt onder meer in herinnering dat in de jaren 1980, toen hij minister was, de Brusselse burgemeesters zich tegen de ontwikkeling van de metro kantten. Zij zagen daarin een oplossing voor pendelaars die niet stemmen en geen belastingen betalen in Brussel. De minister heeft daarom “hun meningen naast zich neergelegd” en eigent zich daarmee een “minder erg verkeersinfact” als verwezenlijking toe.

Comfort

De voormalige minister laat zich ook uit over de mobiliteitsproblemen van de auto in vergelijking met het openbaar vervoer. Zo zegt hij dat hij tegenwoordig thuis vertrekt om 6 uur - 6 uur 30 in plaats van 7 uur 30 een paar jaar geleden, om op hetzelfde uur in Brussel aan te komen (8 uur 30). Hij wijst er in het interview op dat “men overal in de wereld gaat voor een groter wagenpark, tot in India, China en zelfs Congo”. In een auto heb je het gevoel “thuis” te zijn, wat zijn aantrekkingskracht verklaart ondanks de files en de vervuiling. België kampt bovendien met een erg verdicht wegennet, want dat zou bij ons “vier keer zo dicht” zijn als in Nederland. Verder klaagt hij over leveringsvoertuigen of straatpoetsvoertuigen die tijdens de spitsuren actief zijn, waardoor de mobiliteit nog wat meer verstropt. Tot slot wijst hij erop dat de treinen van de NMBS, die hij zou willen privatiseren, de pendelaars nauwelijks zouden kunnen absorberen als die de auto zouden laten staan. Of toch niet als meer dan 10 procent van hen dat zou doen…