Op basis van de in 1964 geïntroduceerde Austin 1800 stelde Pininfarina op het salon van Turijn in 1967 de BMC 1800 Aerodinamica voor. De Austin 1800, ook bekend als Morris 1800, was een ontwerp van Alec Issigonis, de geestelijke vader van de oer-Mini. Door zijn wat vreemde proporties kreeg de vierdeursberline de bijnaam Landcrab.
Leonardo Fioravanti, die in die periode werkzaam was als designer bij Pininfarina, gebruikte deze basis voor de BMC 1800 Aerodinamica. Dat studiemodel pakte uit met een voor die tijd bijzonder gestroomlijnd ontwerp, met twee in plaats van de toen traditionele drie volumes.
LEES OOK AutoGids' Terug naar de Toekomst - modeloverzicht van A tot Z
Met een hedendaagse bril op ziet de BMC 1800 Aerodinamica er misschien wat knullig uit, maar in 1967 was hij met zijn dichtgewerkte grille, koplampen achter plexiglas en zijn aflopende achterpartij ronduit futuristisch.
Voor het conservatieve British Leyland Motor Corporation, dat de Austin/Morris 1800 bouwde, was de BMC 1800 Aerodinamica dan ook veel te vooruitstrevend om er nog maar aan te denken er een seriemodel van af te leiden. Bovendien had de Britse fusiegroep eind jaren 60 wel andere katjes te geselen als gevolg van aanhoudende financiële en andere perikelen.
Veel nakomelingen
Hoewel hij dus geen rechtstreeks productievervolg kreeg, heeft de BMC 1800 Aerodinamica in de jaren 70 wel tal van modellen beïnvloed. Het bekendste voorbeeld is de Citroën CX, die echter pas zeven jaar later op de markt kwam. Maar ook de uit 1970 daterende en eveneens door Robert Opron getekende Citroën GS is er duidelijk schatplichtig aan, net als de Alfa Romeo Alfasud uit 1971 en de Lancia's Beta Berlina uit 1972 en Gamma Berlina uit 1976.
Uiteindelijk kreeg de BMC 1800 Aerodinamica toch nog een Engelse afstammeling, in de vorm van de Rover SD1, die in 1976 op de markt kwam en het jaar daarop werd verkozen tot Auto van het Jaar.
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!