Nostalgie / Garage - Ford Capri 2.0 S (1981)

Oldtimers zijn vaak als de madeleines van Proust: een terugkeer naar je kindertijd of tienerjaren. Dat is echter niet het geval bij Julien Libioul, geboren in 1985 en sinds de zomer van vorig jaar eigenaar van een Ford Capri uit 1981 – een keuze die naar eigen zeggen niks te maken heeft met zijn job op de PR-dienst bij de Belgische invoerder van het Blauwe Ovaal.

“Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in de Capri,” herinnert Julien zich, “maar ik was eigenlijk niet echt van plan om er een te kopen. Toen ik dit exemplaar zag in een heel mooie originele staat en voor een goede prijs, heb ik echter niet lang getwijfeld. De auto had maar 74.000 kilometer op de teller en de verkoper was nog maar de tweede eigenaar – die man is trouwens beginnen te huilen toen ik ermee wegreed.” 

“De verkoper is beginnen te huilen toen ik ermee wegreed.”

Het is duidelijk dat zijn twee eerdere baasjes de Capri echt in de watten hebben gelegd. Met uitzondering van enkele schrammetjes op de rechterkant – een gevolg van het verwijderen van een aftandse sticker – heeft de lak in Venetiaans Rood van deze coupé de tand des tijds net zo goed doorstaan als de Campanile van de Italiaanse lagunestad zelf. “Het rood van de carrosserie wordt perfect benadrukt door de zwarte bumpers”, vindt Julien. Dat het dak ook gewoon rood is, en deze auto dus niet over het open dak beschikt dat toen zo populair was, vindt onze pr-man prima. “Zo hoef ik me alvast geen zorgen te maken over waterinsijpeling”, glimlacht hij.

Ook op mechanisch vlak is de auto duidelijk altijd perfect vertroeteld geweest: Julien heeft enkel de silent-blocs van de vooras moeten vervangen, en dat is het zowat. Een auto van meer dan veertig jaar oud rijdt natuurlijk niet zoals een moderne wagen: “Met deze Ford de weg op gaan, heeft iets ceremonieels. Je moet de motor eerst op temperatuur laten komen voordat je ermee over de plattelandswegen gaat scheuren. Mijn Capri heeft een 101 pk sterke 2.0-viercilinder onder de kap, die perfect samenwerkt met de handgeschakelde vierbak. Met een oldtimer erf je natuurlijk vaak een hele geschiedenis. Als je plaatsneemt in het interieur, ruik je geuren en hoor je geluiden die je niet gewend bent. Dit soort machine evolueert met zijn bestuurder mee, en de Capri maakt nu deel uit van mijn gezin.”

Tekst: Dominique Dricot