Vandaag bereikte ons het nieuws dat de Amerikaan Irv Gordon, beroemd omdat hij een Volvo P1800 met meer dan 5 miljoen kilometer op de teller bezit, op 79-jarige leeftijd overleden is. Wij ontmoetten hem begin 2014 en publiceren hieronder opnieuw het gesprek dat we met hem voerden.
***
Irv Gordon (74), een gepensioneerde leraar uit Long Island, staat breeduit te grijnzen naast zijn P1800. Nu ja, het is eigenlijk niet zijn auto op de Volvo-stand op het autosalon. Die voor deze tiendaagse helemaal naar hier verschepen zou nogal absurd zijn, vandaar dat ze een identieke auto uit ons land op de beursvloer geparkeerd hebben.
Hemzelf hebben ze wel laten invliegen, en dat vindt hij allemaal geweldig. In de loop der jaren is Gordon al meermaals voor allerlei evenementen geïnviteerd door het Zweedse merk, dat natuurlijk apetrots is dat het record op naam van een van hun auto's staat en hem zo'n beetje als ambassadeur ziet.
'Stel je voor', grinnikt hij met een ultraplat East Coast-accent, 'bijna 50 jaar geleden kocht ik mijn auto en die veranderde mijn hele leven.'
Waarom koos je destijds voor een Volvo?
Ik had nog nooit van dat merk gehoord. Ik zou er destijds nooit aan gedacht hebben een niet-Amerikaanse auto te kopen want ik was een GM-man. Hiervoor had ik twee Chevrolets, en dat waren allebei probleemgevallen. De ene ging al kapot enkele minuten nadat ik uit de showroom was gereden.
Het beterde er nadien niet op. Ik kon er nooit meer dan twee weken mee rijden en GM wou zijn garantie niet nakomen, ze beweerden dat het mijn fout was. In die tijd had je nog maar weinig advocaten, dus ik had gewoon pech en bleef zitten met twee auto’s. Ik zei: dat nooit meer.
In 1966 nam een vriend me mee naar een Volvo-showroom. Ik deed een testrit van drie uur en wou niet meer uitstappen, ik had hem bijna niet meer teruggebracht. Ik was die Chevrolets nog aan het afbetalen, dus ik heb wat geld geleend en 47 jaar later rijd ik er nog altijd mee.
Ik wou er eigenlijk een airco in, maar dat was me te duur. Ik heb wel een radio genomen, een optie van 10 dollar. Veel geld voor die tijd! Elke keer ik nu iemand van GM ontmoet, vraag ik waar hun million-mile-car is (lacht). Ze kunnen dat niet bouwen!
Wat is je geheim, hoe houd je die auto al zo lang rijdend?
Gewoon, ik doe alles wat er in de handleiding staat. Als daar staat dat ik elke 25.000 mijl de olie van de versnellingsbak moet wisselen, dan doe ik dat. Ik ga ervan uit dat de mannen die de auto gebouwd hebben het wel zullen weten. De meeste mensen die ik ken openen nooit de handleiding, ze gooien die in een schuif en die ziet nooit meer het daglicht. En dan vragen ze zich af waarom ze problemen hebben met hun auto. Ze betalen er veel geld voor maar veel mensen behandelen hun auto alsof die 2 cent waard is. En toch verwachten ze dat die altijd werkt wanneer ze de sleutel erin steken.
Maar mijn Volvo is geen museumstuk, hij is gemaakt om ermee te rijden. Hij is in uitstekende conditie, maar er zitten natuurlijk wel wat sporen van steenslag en zo op. Ik heb ook geen garage. De auto staat altijd buiten en ik woon vlakbij de Atlantische Oceaan. Dus zelfs wanneer ik niet rijd, krijgt hij ervan langs. Ik moet echt nauwelijks reparaties doen, de mechaniek is schitterend. Hij heeft nog steeds dezelfde motor en versnellingsbak. Oké, de motor is wel gereviseerd, maar 3 miljoen mijl met dezelfde tandwielen in de versnellingsbak, dat wil zeggen dat die auto goed gebouwd is.
Met mijn rijstijl doe ik 100.000 mijl met een setje remmen en banden. Ik zorg er ook wel voor dat ik mijn wiellagers op tijd vervang, de kruiskoppelingen smeer, elke 25.000 mijl steek ik er nieuwe bougies in. Ik verwissel de antivries om de paar jaar, controleer de hele tijd de riemen en de leidingen, houd de olie van de remmen en de koppeling in de gaten, enzovoort. Het is geen hersenchirurgie, gewoon het soort zaken dat je af en toe moet doen.
Zoveel kilometers op de teller, dan moet je wel wat afreizen?
Ik maak vaak roadtrips. Naar een winkel rijden aan de andere kant van de VS of zo (lacht). Sommige mensen zitten thuis voor de TV bier te drinken, ik kruip liever in de auto om een ritje te maken. Ik ben met pensioen dus ik heb er tijd voor. Ooit was ik getrouwd maar nu is het beter (lacht). Ik moet aan niemand de toestemming vragen, ik kruip gewoon in mijn Volvo. Als ik al het geld dat ik aan benzine heb besteed nog zou hebben, dan zou ik een heel rijk man zijn.
Mijn koffer zit altijd vol reserve-onderdelen. Ik neem van alles een set mee. Als ik dat bij heb, dan weet ik zeker dat ik het niet nodig ga hebben (lacht).
Heb je nog andere auto’s?
In 1987 heb ik van Volvo een 780 gekregen, die heb ik een aantal jaar geleden verkocht aan een vriend uit Nederland. En toen ik twee miljoen had gehaald kreeg ik een C70. Zopas ben ik de kaap van drie miljoen mijl gepasseerd en nu krijg ik van hen een XC60. Over enkele dagen ga ik op bezoek in de fabriek in Gent, waar die gebouwd wordt.
Maar mijn P1800 doe ik nooit weg. Waarom zou ik? Het is zoals de vrouw van je leven.
Foto's: Lennen Descamps
BLIJF OP DE HOOGTE VAN HET LAATSTE AUTONIEUWS!
Nieuwe modellen, tests, advies, exclusieve evenementen! Het is gratis!