Nostalgie / Terug naar de toekomst met de Jaguar Pirana uit 1967

Op het Autosalon van Genève in 1967 ging John Anstey samenzitten met enkele autojournalisten. De toenmalige hoofdredacteur van Britse krant The Daily Mail wou weten hoe een moderne droomwagen eruit zou moeten zien. Niet voor een artikel, maar voor een publiciteitsstunt op de London Motor Show in Earls' Court. De Jaguar Pirana die zou debuteren op de stand van The Daily Mail, moest de nieuwe weekendeditie van het Engelse dagblad promoten.

>> AutoGids' Terug naar de Toekomst - modeloverzicht van A tot Z

Jaguar-baas Sir Williams Lyons reageerde enthousiast op de plannen van The Daily Mail en verkocht de krant een nagelnieuwe Jaguar E-Type (een 2+2-chassis met verlengde wielbasis), die zo snel mogelijk naar Turijn verscheept werd. Want designhuis Bertone kreeg amper vijf maanden de tijd om die E-Type om te toveren in wat de Jaguar Pirana zou worden, een luxueuze GT die Britse klasse moest combineren met Italiaanse flair.

Lamborghini

Nuccio Bertone vertrouwde het project toe aan Marcello Gandini, die op dat moment net klaar was met de Lamborghini Marzal Concept. Om tijd te winnen bij het ontwerpen van de Jaguar Pirana, nam hij een heleboel designelementen over. Het elegante, maar klassieke lijnenspel van de E-Type werd ingewisseld voor een moderner, beduidend hoekiger koetswerkdesign dat veel overeenkomsten heeft met de in 1968 debuterende Lamborghini Espada. Maar logisch ook, beide modellen hadden dezelfde muze.

Het op maat gemaakte interieur van de Jaguar Pirana hulde zich in Connolly-leder en kwam met een speciaal aircosysteem van Smith, met speciaal Sundym-glas van Triplex, met een speciale mediamodule van Philips (een geïntegreerde cassettespeler!) en met speciale veiligheidsgordels, die de inzittenden visueel en auditief verwittigden wanneer ze zich nog niet vastgegespt hadden.

Pirana of Piranha?

Bertone veranderde niets aan de aandrijflijn van de E-Type, ook de Jaguar Pirana werd aangedreven door een zes-in-lijn met een cilinderinhoud van 4,2 liter, een vermogen van 265 pk en een maximaal koppel van 385 Nm. Die power werd op de achterwielen gezet via een manuele vierversnelligsbak. Maar omdat de Bertone-creatie een dikke 100 kilogram aan toevoegde, was de Jaguar Pirana wat trager dan de donorwagen. Nu goed, reken nog altijd op een topsnelheid van ongeveer 240 km/u en zo'n 7,5 seconden voor de sprint van 0 naar 100 km/u.

Aanvankelijk luisterde deze conceptcar naar de naam Piranha, zoals je nog steeds kan lezen op de achterste spatborden - in een lettertype dat sterk doet denken aan dat van de latere Lamborghini Espada, overigens. Maar de rechten op die naam behoorden een andere autoconstructeur toe, waarna de h verdween. Het werd Jaguar Pirana. Later zou Lili Bertone - vrouw van - beweren dat het een esthetische keuze was om die h te schrappen.

Hebbedingetje

Na zijn 15 minutes of fame op de 1967 Earls Court Motor Show verkocht The Daily Telegraph de Jaguar Pirana voor 16.000 dollar (in mei 1968, door Sotheby's op de veiling van Parke-Bernet), waarna de door Bertone vormgegeven conceptcar van de radar verdween. Tot hij in 2010 plots op de veilingsite eBay verscheen. In die periode was er wel aan de Jaguar Pirana gesleuteld: het koetswerk had een andere kleur gekregen (British Racing Green), de handbak was vervangen door de drietrapsautomaat van de E-Type en de slimme airconditioning was verplaatst naar het bagagecompartiment, zodat er achterin ruimte ontstond voor twee extra plaatsjes - de tweezitscoupé werd een 2+2.

De wagen was opnieuw te bewonderen in 2012, op het Concorso d’Éléganza Villa d’Este. En in 2019 werd de Jaguar Pirana verhandeld door RM Sotheby's tijdens de Monterey Car Week. De door Bertone vormgegeven E-Type werd er geveild voor 324.000 Amerikaanse dollar, zo'n 278.250 euro aan de huidige wisselkoers.