Nostalgie / Terug naar de toekomst met de Mercedes C112 uit 1991

Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar na vijf jaar ontwikkelingswerk is de Mercedes-AMG One dan toch productieklaar geraakt. De hybride aandrijftechnologie die zowat rechtstreeks uit de Formule 1 werd geplukt, liet zich nu eenmaal niet zomaar aanpassen aan het gebruik op de openbare weg.

LEES OOK Mercedes-AMG One eindelijk productieklaar

Nu is de One niet de eerste supercar van Mercedes met een directe link naar de autosport. En dan hebben we het niet alleen over de Black Series op basis van de SLS AMG of de AMG GT, zelfs niet over de AMG CLK GTR. We hebben het over de Mercedes C112, de vaak vergeten opvolger van de experimentele C 111-prototypes die reïncarneert als elektrische Vision One-Eleven, die in 1991 debuteerde op het Autosalon van Frankfurt als verlengstuk van de Sauber C11. Dat is de Mercedes waarmee ene Michael Schumacher deelnam aan het Wereldkampioenschap voor Sportprototypes.

Gullwing

De door Sauber ontwikkelde C11 was een bijzonder succesvolle racewagen. In 1990 wist deze Mercedes op één na alle races waaraan hij deelnam te winnen, alleen in Silverstone zagen de Duitsers de zege uit handen glippen door motorpech bij de eerste en een diskwalificatie van de tweede wagen. De titel ging dat jaar naar Mauro Baldi en Jean-Louis Schlesser, voor de C11 die Michael Schumacher deelde met Heinz-Harald Frentzen, Karl Wendlinger en Jochen Mass.

In Stuttgart wilden ze die successen graag verzilveren. En daarvoor moest de Mercedes C112 zorgen, een supercar die propvol primeurtechnologie gestoken werd. Hoewel er geen directe link met het sportprototype van Sauber was, werd de C112 verkocht als de Mercedes C11 voor de openbare weg. Voor de link met het rijke verleden zorgden de Gullwing-vleugeldeuren.

Actieve aerodynamica

De Mercedes C112 werd aangedreven door een midscheeps gemonteerde V12, een atmosferisch 6-litermotorblok dat een vermogen van 408 pk paarde aan een maximaal koppel van 580 Nm. Die op de achterwielen losgelaten power zorgde ervoor dat de toch 1.570 kilogram wegende C112 in 5 seconden van 0 naar 100 km/u sprintte en een topsnelheid van 310 km/u haalde. 

Nu waren het niet de pure prestaties waarmee de Mercedes C112 hoge ogen gooide, wel het indrukwekkende arsenaal aan technologie snufjes. Deze supercar kwam immers met een actieve ophanging die aangestuurd werd door een centrale computer, die de input van allerlei sensoren vertaalde in een voortdurend veranderende kalibratie van de veren en de dempers.

Er was zelfs sprake van Acceleration Skid Control, van ABS-technologie en van een meesturende achteras. Ook de achterspoiler van de Mercedes C112 was actief en combineerde verschillende standen met een luchtrem, zoals we die later ook op de SLR McLaren tegenkwamen.

Productieklaar, maar...

Het ontwikkelingsproces was al in een vergevorderd stadium, de Mercedes C112 zou zelfs de Amerikaanse crash- en emissietests met succes ondergaan hebben. Het was de bedoeling om de supercar in een tot 500 exemplaren gebouwde oplage te bouwen. De vraag was zelfs nog groter, want Mercedes zou meer dan 700 voorbestellingen genoteerd hebben.

LEES OOK AutoGids' Terug naar de Toekomst - modeloverzicht van A tot Z

Maar uiteindelijk werd het project alsnog geschrapt, waardoor de Mercedes C112 zijn enorme potentieel nooit heeft kunnen tonen.