prototype / DS viert 50 jaar Citroën SM met designwedstrijd

De Citroën SM stamt uit 1970 en viert dit jaar dus zijn vijftigste verjaardag. En dat heeft de DS Design Studio op ideeën gebracht. Ze vroegen zes van hun auto-ontwerpers om een moderne interpretatie van de legendarische SM te schetsen. De eerste twee creaties zijn reeds klaar en zijn van de hand van respectievelijk Geoffrey Rossillion (de rode) en Romain Saquet (de bruine), weldra volgen er dus nog vier designschetsen. Ze maken deel uit van een wedstrijd die DS lanceert op hun sociale-mediakanalen, waarbij volgers gevraagd worden om voor hun favoriete SM-ontwerp te stemmen. 

Maar hoe gek is dat idee eigenlijk? Zou een nieuwe SM het imago van het nog steeds naar een premium plekje zoekende DS geen enorme boost kunnen geven? En als PSA en FCA dan toch fuseren, zou zelfs een Maserati-krachtbron tot de mogelijkheden behoren. Net zoals in 1970, dus... 

Sa Majesté

De door Robert Opron ontworpen en in de windtunnel geperfectioneerde Citroën SM zag fantastisch uit en bulkte van de technologische hoogstandjes, gaande van meesturende koplampen over de hydropneumatische ophanging tot de snelheidsafhankelijke besturing (met zowel in de hoogte als diepte verstelbare stuurinrichting). De lichtmetalen V6 van Maserati ontwikkelde 170 pk (in 1973 nam de cilinderinhoud toe van 2,7 naar 3 liter en steeg het vermogen naar 180 pk) en klonk hemels, wat de SM nog wat extra prestige gaf. Citroën verkocht zijn paradepaardje ook de Verenigde Staten, waar hij de titel "Motor Trend Car of the Year 1972" in de wacht wist te slepen.

Toch werd de Citroën SM geen onverdeeld succes. Tussen 1970 en 1975 zouden er een kleine 13.000 exemplaren verkocht worden, waarvan 2.400 in de Verenigde Staten. Dat kwam door externe factoren, zoals de oliecrisis die de brandstofprijzen flink deed toenemen. Maar de SM kreeg ook een bedenkelijke reputatie op het vlak van betrouwbaarheid. De hydraulische mechaniek kende een heleboel kinderziektes, het koetswerk viel snel ten prooi aan de roestduivel en de Maserati-krachtbron bleek bijzonder fragiel. Bovendien wist het netwerk van Citroën nauwelijks raad met die complexe problemen, wat een fatsoenlijk onderhoud of noodzakelijke herstellingen in de weg stond.