prototype / Italdesign-Giugiaro Quaranta

Voor deze concept-car werd inspiratie gehaald bij de Bizzarini Manta uit 1968 (zie de twee laatste foto's), die uitgerust was met een middenmotor en waarbij ook de bestuurderstoel centraal was opgesteld. De Quaranta wil echter modern uit de hoek komen, maar tegelijk een synthese uitdrukken van de verwezenlijkingen van Italdesign-Giugiaro, waaraan we bijvoorbeeld de Ferrari 250 GT te danken hebben. Het prototype dat we in Genève mogen aanschouwen, is tegelijk supersportief en ?groen?. De Quaranta is immers een hybride, dankzij een samenwerking met Toyota. Verder biedt hij plaats aan drie volwassenen, met de bestuurder voorin in het midden. Wel is er een vierde plaats voor een kind.

Meer details

De motorkap en het dak vormen één geheel, want ze liggen in het verlengde van elkaar, zonder overgang. Bij Giugiaro gebruikt men het woord eenvolumer voor deze creatie. In ieder geval past de bijna horizontale voorruit goed in het geheel. Deze auto is zo plat dat je rechtopstaand moet instappen. Dat gebeurt namelijk via twee kleppen langs boven, die automatisch opengaan. Verder merken we op dat deze auto geen radiatorrooster heeft. Dat werd vervangen door twee luchtinlaten opzij boven de koplampen, die ook dienstdoen als voorste deflectoren. Ook de achterpartij vervult een aerodynamische rol, met een speciale uitsnijding die geïnspireerd is op de F1 en die een achterspoiler overbodig maakt.

Voor de ontwikkeling van de hybridemotor werden de Italianen bijgestaan door Toyota. De verbrandingsmotor, die centraal achterin ligt, is al goed voor 211 pk (155 kW), maar in combinatie met twee elektromotoren bedraagt het totale vermogen 272 pk (200 kW). Hierdoor beschikt het prototype ook over een elektrische vierwielaandrijving, want de ene elektromotor drijft de vooras aan, de andere de achteras. De wielbasis van de Quaranta is 2.620 millimeter lang, wat de Japanse en Italiaanse ingenieurs ideaal vonden voor een architectuur met middenmotor. Volgens zijn technische fiche moet deze auto in 4 seconden kunnen optrekken van 0 tot 100 km/h en heeft hij een elektronisch begrensde topsnelheid van 250 km/h. Zijn koppel bedraagt 288 Nm bij 4.000 o/m. De overbrenging ten slotte gebeurt via een automaat.

De batterij wordt opgeladen door de remenergie te recupereren, maar ook door middel van zonnepanelen op het dak tussen de twee ?deuren? en vooraan, die een ondoorzichtige centrale strook vormen. Deze panelen kunnen tot 250 watt produceren. De elektriciteit die ze opwekken, wordt ook gebruikt voor de werking van het aircosysteem. Het maximale rijbereik bedraagt zo'n 1.000 kilometer met de dubbele benzinetank van 60 liter.

Het volledige mechanische gewicht van deze auto bevindt zich tussen de twee assen. Zelfs de uitlaatdempers werden voor de achterwielen ondergebracht. En de voorwielophanging is al even bijzonder, met een centrale schokdemper met één buis, zoals in de F1, maar ook zoals bij de Toyota Volta (2004) en de Alfa Romeo Scighera (1997). Het onderstel ten slotte heeft twee standen, sportief of verhoogd (230 millimeter).

Binnenin valt natuurlijk de centrale opstelling van de bestuurdersstoel op. Verder zien we een multifunctioneel stuur, dat een idee overneemt dat al werd gebruikt op de Lancia Medusa uit 1980. Op de spaken werden namelijk alle bedieningen ondergebracht voor het besturen en het regelen van de auto. Deze auto heeft dus geen bedieningshendels, maar enkel knoppen. Doordat de bestuurder in het midden zit, is er plaats voor twee volwassenen, die iets naar achteren geschoven zitten, en zelfs voor een kind vlak achter hem. Dankzij de elektrische vierwielaandrijving heeft de auto namelijk geen overbrengingstunnel. Ten slotte heeft de Quaranta een koffer die voldoende groot is voor twee golftassen.