Ik ben een fan van de Renault Clio. Niet alleen om de auto zelf, want er zijn nog goede stadswagens. Wel omdat ik er zo'n goede herinneringen aan heb. Handremmetje-trek met mijn broer, in de Clio I van mijn oudtante. Tot we een stoeprand raakten en het achterwiel paraplu stond. Europa rond, in een Clio II. De absolute basisversie, aangedreven door een enthousiast 1,2 liter-blokje. Je moest terugschakelen om een molshoop over te geraken, toch bestormden we de Alpen en de Pyreneeën. Piepende banden en een brede glimlach, toen mocht dat nog.
Toen werd ik autojournalist en kreeg ik het echte spul in handen. Ik heb met zowat elke versie van de Renault Clio RS gereden en van elke kilometer genoten. De jongste generatie doet het zonder Renault Sport-versie, want een compacte hot hatch past niet langer binnen het hedendaagse CO2-verhaal. In het gamma wordt die vrijgekomen plaats ingevuld door de E-Tech, een hybride Renault Clio. Geen stekkerversie, maar zo'n "zelfopladende". De atmosferische 1,6 liter-krachtbron van Nissan-origine krijgt twee elektromotoren cadeau en vertrouwt op een batterijpakket van 1,2 kWh.
Ik ben inmiddels een veertiger, vader van drie kinderen. Het hot-hatchsegment blijft me genegen, maar het zot is er wat uit. En het milieu heeft extra zorg nodig, dus wie ben ik om de hybride Renault Clio E-Tech met de vinger te wijzen? Maar is het ook genoeg om de leemte die de Renault Sport achterliet op te vullen?
Leuk
Die EV-toets is overdreven, want meer dan een honderdtal meter emissieloos rijden zit er niet in. Toch maakt het hybride aandrijfgeheel indruk. De Renault Clio E-Tech vertrekt volledig elektrisch en recupereert onderweg voldoende energie om de verbrandingsmotor in waakstand te houden, alleen bij hogere snelheden en bij het hernemen steekt de motor een flink handje toe. Binnen de stadsmuren, zeker in zones waar de maximumsnelheid slechts 30 km/u bedraagt, rijd je zowat de helft van de tijd op elektriciteit en verbruik je niet meer dan 3 à 3,5 liter benzine per 100 kilometer.
Onze testwagen kwam als Initiale Paris, de absolute topversie van het Renault-gamma. En die voelt lekker luxueus aan. Die uitrusting maakt de hybride Clio E-Tech een stuk duurder, maar zorgt wel voor wat extra cachet en welbehagen. Met een speciale vermelding voor de grote multimediadisplay. Dat het hybride aandrijfgeheel slechts 80 kilogram toevoegt, helpt ook. Want zo heeft Renault de uitstekende balans tussen dynamiek en comfort overeind weten houden. Alsof de Clio volwassen geworden is, alsof stadswagens niet langer fungeren als opstapje naar grotere en duurdere modellen.
Jammer
Zo aangenaam in de stad, zo amechtig daarbuiten. De benzinemotor maakt veel kabaal en klinkt verschrikkelijk, terwijl de aandrijflijn soms schokkerig reageert bij de overgangen van elektrisch naar hybride. En hoewel er 140 paarden aan de voorwielen sleuren, heb je nooit de indruk dat de Renault Clio E-Tech echt vlot van A naar B geraakt. Het effect van de (instelbare) remenergierecuperatie valt helemaal weg en het brandstofverbruik gaat de hoogte in, richting 6 tot zelfs 7 liter per 100 kilometer als je niet oppast. Dit is een stadwagen in de meest letterlijke zin van het woord. En dat is jammer, want het is zijn polyvalentie die de Renault Clio zo'n leuke metgezel maakt.
Dus
Ik mis de Renault Clio RS.
8
