Blogtests / Wat vind ik van de BMW 2 Active Tourer als sportieve 223i?

Als Wales tegen Frankrijk sjot, dan supporter ik instant voor de Welshmen. Omdat - sinds David Goliath in het zand deed bijten - de underdog nu eenmaal op meer symphatie kan rekenen. Al sluit ik in deze niet uit dat bij voorgenoemd voorbeeld er ook nog wat onverwerkt WK-nijd meespeelt.

Soit, om maar te zeggen dat ik niet perse mee hoef te surfen op de stroom. En klaarblijkelijk geldt dat ook voor BMW. In een tijdperk waar iedereen massaal aan de SUV gaat toch nog komen aanzetten met een traditionele monovolumer, il faut le faire. Zeker als die een 'Active Tourer'-badge op zijn kont krijg. In een niet zover verleden was dat immers het meest verguisde model van de line-up omdat die, godbetert, voorwielaandrijving introduceerde bij BMW. Eén ding kan ik je nu alvast meegeven: daar wordt anno 2022 geen punt meer van gemaakt.

Leuk

Klagen doe ik straks, eerst de positieve feedback. Ze mogen in München trouwens gerust zijn, de lijst met complimenten is beduidend langer dan die met werkpunten. Beginnen doen we met de afwerking van de BMW 2 Active Tourer, die op een ontstellend hoog niveau staat. Toegegeven, de Belgische invoerder heeft zich voor deze testwagen behoorlijk uitgeleefd op de optielijst, waardoor de Luxury-uitvoering zijn titel alle eer aandeed. De basisversie zal dus allicht wel wat van die pluimen verliezen, al ga ik er gemakshalve vanuit dat de gebruikte plastics en inlegstroken ook dan 'premium' zullen aanvoelen.

In navolging van de elektrische i4 en al even elektrische iX krijgt de BMW 2 Active Tourer trouwens ook het nieuwe Operating System 8. Da's weer een hele streep moderner, met wat meer toepassingsmogelijkheden, al is dat niet de hoofdreden voor het gejubel. De twee duimen gaan voornamelijk omhoog voor de nieuwe tellerpartij die zich nu over de helft van de boordplank uitstrekt. In essentie is dat een bundeling van twee TFT-displays, respectievelijk 10,25 en 10,7 duim groot.

In een Eerste Testvan de BMW 2 Active Tourer werd daarbij geopperd dat het grootste van de twee, dat aanraakgevoelig is, toch wel de grote iDrive-draaiknop ontbeert om zich écht feilloos te laten bedienen. Een mening die ik niet echt ben toegedaan, voornamelijk omdat je door de rechtere zit én de naar de bestuurder gedraaide layout altijd vrij dicht bij het scherm zit. En je het dus ook vrij makkelijk kan manipuleren. Ik had wel de fysieke knoppen voor de aircobediening gehouden. Die maken de temperatuur bijstellen toch nog altijd net iets makkelijker.

Over dan naar het praktische gemak van de BMW 2 Active Touer, waarbij vooral de bergvakken in de middentunnel op bijval kunnen rekenen. Helemaal top is de quasi verticaal ingebouwde inductielader waarbij je je telefoon op z'n plek houdt middels een soort klem. Geniaal, omdat het er niet alleen voor zorgt dat je gsm niet nodeloos heen en weer ligt te schuiven, maar evenzeer omdat het zodoende meer plaats laat voor die eerder vermelde opbergruimte.

Het maakt het leven aan boord van de Active Tourer er alleen maar aangenamer op. Aan de basissettings - een ruime en optioneel verschuifbare achterbank, een praktische koffer en plek voor drie inzittenden achteraan - veranderde er immers niets. Wat ik, gezien de quasi onveranderde maatvoering, ook niet meteen had verwacht.

BMW claimde wel werk te hebben gemaakt van de rijdynamiek. Nu vond ik de vorige Active Tourer ook al best aangenaam karren, dus zag ik daar niet meteen de meerwaarde van in. Maar, het neemt niet weg dat ik wel kan bevestigen dat deze familiale 2 Reeks inderdaad een stuk strakker door de bocht loopt. In die optiek zou ik je dan ook de 223i aanbevelen. De 2 liter-vierpitter levert een bijzonder vlotte 218 pk waarmee je in 7 seconden aan 100 km/u staat. Een in de gerobotiseerde zeventraps ingebouwde elektromotor - wat van de 223i een milde hybride maakt - vlakt daarbij de gangwissels zoveel mogelijk uit, waardoor de rush een bijzonder lineair karakter krijgt.

Ook mooi meegenomen: de turbobenzine grolt op toeren best aangenaam, terwijl hij, al dan niet door zijn elektrische ondersteuning, ook aan de pomp zijn manieren weet te houden. Na een week testrijden, af en toe aan een meer dan onderhoudend tempo, klokte ik af op 7,4 liter per 100 kilometer. Niets uitzonderlijk, maar ook zeker niet slecht.

Jammer

De keerzijde is wel dat door die dadendrang deze 223i al eens wil bokken. Zeker bij plots aanzetten verliest de BMW wat van zijn fijngevoeligheid. Vermoedelijk is dat minder het geval bij de wat bedeesdere benzinemolens (218i en 220i) waardoor die me geschikter lijken voor deze Active Tourer. Onder voorbehoud wil ik daar ook de plug-in hybrides (225e en 230e) bijvoegen, al zal het daar voor een finaal oordeel wachten zijn tot eind 2022.

We blijven nog even zitten achter het stuur, want, ja, hij is dynamischer. Maar klaarblijkelijk ging dat niet zonder de Active Tourer ook een stuk stugger te maken. Oneffenheden laten zich dus duidelijk voelen, ondanks het feit dat de testwagen hier voorzien was van de optionele adaptieve dempers (en die quasi altijd in hun Comfort-stand opereerden). Pas op, het wordt nooit oncomfortabel, al heb ik me dus wel meermaals de bedenking gemaakt dat de demping echt wel wat softer mocht. Omdat zo snel mogelijk een bocht ronden nu niet meteen tot de kerntaken van deze BMW hoort. Het is een monovolume, toch?

Iets wat BMW wel heeft toegepast bij zijn remmen. Die zijn namelijk geenszins intuïtief. Bij een voorzichtige aanslag gebeurt er weinig - of het zou de recuperatie van remenergie moeten zijn. De vertraging blijft uit, waardoor je instinctief wat steviger op het rempedaal staat en de 223i Active Tourer dus plotsklap veel te hard in de ankers gaat.

Nog vreemd: de afstandsregeling van de adaptieve cruise control, die je traditiegetrouw op of rond het stuur vindt, blinkt hier uit in afwezigheid. Tenzij er ergens een shortcut bestaat die ik over het hoofd zou hebben gezien (wat vooral betekent dat BMW hem heel goed heeft verstopt), dien je dus die aanpassingen te doen via het aanraakscherm. Mochten ze in München een oplossing zoeken voor het euvel: vervang gewoon de knop van die comleet nutteloze MyModes op de centrale tunnel door een scrollwieltje voor de afstandsregeling.

Mocht er daar nog plek zijn: ook een fysieke toets voor het activeren van de parkeerassistent is geen overbodige luxe. Tenzij ik ook hier over de shortcut heb gekeken. Noem het de prijs die de knappe, maar minimalistische design van het interieur vergt. Afsluiten doen we met de IconicSounds. Een hippe vlag die helaas geen even catchy lading dekt. Activeer je de functie dan wordt de motorgrom versterkt via je luidsprekers. Iets dat allicht aanstekelijk werkt voor een twentysomething, al lijkt me dat nu niet meteen de primaire doelgroep. En zelfs dan: zo goed klinkt die 2 liter nu ook niet.

Dus

BMW heeft bij deze tweede generatie de sterktes van het Active Tourer-concept bijkomend onderstreept en dat aangevuld met een voor dit soort familiewagen ongezien cachet (zij het dat dat niet volledig af fabriek komt).

De Duitsers hebben evenzeer werk gemaakt van de rijvaardigheid van zijn eenvolumer en er een stevige turbobenzine ingelepeld, al zijn dat dan weer inspanningen die ze zich hadden kunnen besparen. Ik zie namelijk niet direct waar de appreciatie vandaan moet komen als dochterlief haar tutu in de war raakt door een iets te vlot genomen bocht op weg naar de balletles.