Blogtests / Wat vind ik van de plug-inhybride Range Rover Evoque P300e?

Wie een plug-inhybride bedrijfswagen wil, wacht best niet te lang. Want de fiscale voordelen van een PHEV worden stelselmatig afgebouwd. Sinds 1 januari 2023 geldt voor plug-inhybrides een maximale aftrekbaarheid van 50% voor de kosten van de fossiele brandstof. Voor de auto zelf en de elektriciteitskosten blijft de aftrekbaarheid echter 100%.

Deze nieuwe bepaling is bedoeld om gebruikers van PHEV's aan te moedigen hun wagen wanneer dat mogelijk is op te laden en dus ook zo vaak mogelijk elektrisch te rijden. En ook om bedrijven aan te moedigen om laadstations te installeren voor hun werknemers. Ik betwijfel of dat veel zoden aan de dijk gaat zetten, maar als overgangsfiguur naar een volledig elektrische vloot vormt een plug-inhybride wagen wel een logische – daarom niet de juiste –  tussenstap.

Range Rover maakt werk van elektrische modellen, maar momenteel moet het merk het vooral van de plug-inhybrideversies van zijn bestaande line-up hebben. Onder aan het gamma vind je de Evoque P300e, die aangedreven wordt door een 1,5 liter-turbobenzine. Die driepitter van de Ingenium-familie krijgt de hulp van een op de achteras gemonteerde elektromotor, goed voor een systeemvermogen van 309 pk en een gecombineerd maximumkoppel van 540 Nm.

Leuk?

Het accupakket van de Range Rover Evoque P300e heeft een capaciteit van 15 kWh en belooft een elektrisch rijbereik van 66 kilometer. In de praktijk blijkt dat eerder een kleine 50 km te zijn, toch in de winterse omstandigheden waarin ik deze Land Rover kon testrijden. Nu goed, dat is voldoende om de pendelrit tussen Antwerpen en Brussel grotendeels elektrisch af te leggen. Dan bedraagt het brandstofverbruik ongeveer 5 liter per 100 kilometer.
Dankzij de functies EV, Hybrid en Save kan je zelf bepalen wat de elektromotor wanneer doet.

Die elektrische boost geeft het plug-inhybride aandrijfgeheel ook een aangename vlotheid, met hernemingen die een zekere sportiviteit suggereren. Die fluksheid blijft overeind tot de Belgische maximumsnelheid van 120 km/u, ook als het accupakket moegestreden is. Daarboven verliest de Range Rover Evoque P300e wat overtuigingskracht, al heb je daar enkel last van op de onbegrensde passages op de Duitse Autobahn.
Leuk om weten: de driepitter klinkt beter dan de tweeliter-viercilinder waarvan hij afgeleid is. Geen nood: de geluidsisolatie van het interieur is voortreffelijk.

Bijzonder nuttig, toch als je het brandstofverbruik onder controle wil houden en over wat elektroboost wil beschikken bij het inhalen, is de snellaadfunctie waarover de Range Rover Evoque P300e beschikt. Dan volstaat een half uurtje om het lege accupakket weer op 80% van zijn mogelijkheden te brengen. Doe je dat niet, dan klimt de benzinedorst naar een 7,5 liter per 100 kilometer.
De plug-inhybride variant komt met brake-by-wire, wat ervoor zorgt dat de remenergierecuperatie niet in de weg staat van een consistent, natuurlijk en aangenaam remgevoel.

Wie een sportieve jongen zoekt en geen Audi, BMW of Mercedes wil, moet bij Porsche gaan aankloppen voor een Macan. Maar wil je een premium-SUV die vooral comfort predikt, dan hoort de Range Rover Evoque bovenaan je zoekresultaten te prijken. Vergelijk het met een wat te dure handtas die je vrouw goed doet voelen, ook wanneer ze eigenlijk haar dagje niet heeft. Zo kan ook de Evoque wat rust in je hectische bestaan brengen.

Jammer?

De Range Rover Evoque is sowieso een zware jongen. Tel daar de batterijen van de plug-inhybride P300e bij en je nadert de 2,2 ton, kilo's die doorgaans nefast zijn voor de beweeglijkheid en de rijdynamiek. Het is niet dat je die extra massa niet voelt. Bij korte oneffenheden gaat het koetswerk wat deinen en bij stevige remmanoeuvres komen de elektronische waakhonden wat sneller uit hun kot lopen om een pootje toe te steken.
Maar het heeft geen echte impact op vertrouwenwekkende weggedrag en het hoogstaande rijcomfort – dat eigenlijk vooral bepaald wordt door de grootte van de velgen.

Ik vind de Evoque er goed uitzien. Als een echte Range Rover, maar toch verschillend genoeg van zijn grotere broers. De korte overhangen en de hoge heuplijn geven het lijnspel iets brutaals, in overeenstemming met het profiel van de ambitieuze koper die een P300e in zijn lijstje bedrijfswagens terugvindt. Dat is minder goed nieuws voor het zicht rondom het koetswerk en het benepen gevoel op de achterbank – ruimte is er nochtans genoeg.
Leuk om weten: het koffervolume van 472 liter lijdt niet onder de aanwezigheid van het accupakket. En er is een mooi opbergvak voor de laadkabels voorzien.

Je zit ook lekker hoog, juist jammer dat de zitting van de stoelen wat aan de korte kant is. Ik ben niet zo'n fan van de tactiele bedieningsorganen op het stuur en begrijp het nut van het de naar voren klappende display van het infotainment niet, maar storen doen ze me niet. Dat de draaiknop om het volume aan te passen pal achter de versnellingspook staat, is wel een bron van ergernis.
Net zoals het vakje voor je smartphone dat er maar niet in slaagt om je toestel op zijn plaats te houden en het luide alarm dat je regelmatig verrast als de Evoque niet afgesloten hebt. Ook merkwaardig dat de volledig digitale tellerpartij niet standaard is, want het prijskaartje is niet van de poes.

Dus?

De Range Rover Evoque is het luxebroertje van de avontuurlijke Land Rover Discovery Sport en van de sportieve Jaguar E-Pace. En die positionering is zijn grootste troef, toch als je voor een plug-inhybride versie zou opteren. Want het maakt de Evoque P300e niet uit dat hij wat terreintalent of rijdynamiek moet inleveren. De Range Rover moet het vooral van zijn welbehagen hebben, van zijn stijlrijke voorkomen en hoogstaande comfort. 

Is de Range Rover Evoque P300e ook een goede PHEV? De plug-inhybride aandrijflijn is niet de zuinigste of de stilste noch de meest verfijnde of performante van het SUV-segment. Toch past de geëlektrificeerde driepitter de Evoque uitstekend. Omdat hij de kwaliteiten van deze Range Rover niet in de weg staat, maar onderstreept.