Test Test 2022 Jeep Compass e-Hybrid 48V

16 foto's

Prijs meer over de geteste versie

42.130 €

Score redactie /20

Het was alweer even geleden dat ik nog eens met een Jeep had gereden, dus de test met de Compass was wel iets om naar uit te kijken. Temeer vanwege het veelbelovende e-Hybrid-systeem dat recent werd geïntroduceerd op deze compacte SUV. Dezelfde mildhybridetechnologie deed overigens tegelijk haar intrede op de kleinere Jeep Renegade, maar ook op de Fiat Tipo en 500X én op de nagelnieuwe Alfa Romeo Tonale, die ook voor de rest heel wat gemeen heeft met deze Compass.

Nu zijn ze bij de FCA-helft van de Stellantis-groep nogal snel om het logo ‘Hybrid’ op hun modellen te kleven. Kijk maar naar de Fiat Panda en 500 Hybrid, waarvan het hybridesysteem op 12 volt wel heel erg ‘mild’ is. In het geval van de Jeep Compass en de hierboven vermelde modellen is het predicaat e-Hybrid echter heel wat gegronder. In tegenstelling tot dat van de Italiaanse stadsautootjes werkt het namelijk op 48 volt, en omvat het naast een riemaangedreven starter-alternator ook een elektromotor van 15 kW die geïntegreerd werd in de behuizing van de nieuw ontworpen gerobotiseerde versnellingsbak met dubbele koppeling en zeven verhoudingen. Bijzonder aan dit systeem is dat de auto zich in sommige gevallen volledig elektrisch kan verplaatsen, wat doorgaans niet het geval is met zogenaamde MHEV's of mildhybrides. Ik was dan ook benieuwd om dat zelf in de praktijk te ervaren...

Leuk

De benzinemotor die deel uitmaakt van het e-Hybrid-geheel, is een 1.5-viercilinder van 130 pk en dat vind ik al meteen een fijne vaststelling. Ik ben namelijk niet zo'n fan van driecilinders. Ik weet het, een cilinder minder te vullen betekent logischerwijs een lager verbruik, en doorgaans kunnen driepitters ook prat gaan op een uitzonderlijk elastisch karakter, maar in de meeste gevallen hou ik niet zo van het specifieke geluid en de trillingen die dergelijke motoren doorgaans produceren. Niets daarvan dus in de Compass e-Hybrid, die zachtheid hoog in het vaandel draagt. Niet alleen wanneer hij zich elektrisch verplaatst (bij het vertrekken, tijdens het manoeuvreren, maar soms ook tijdens het rijden, over enkele tientallen tot honderden meters indien de kleine batterij van 0,8 kWh voldoende is opgeladen), maar ook wanneer de benzinemotor aan het werk is – tenzij natuurlijk wanneer je plankgas geeft.

Ook het rijcomfort zou ik omschrijven als aangenaam zacht. Nochtans betekent dat niet dat de Compass als een dweil op de weg ligt. Integendeel zelfs: zowel in rechte lijn als in bochten vertoont hij een indrukwekkende stabiliteit. Zeggen dat de koets in scherpe bochten altijd perfect vlak wordt gehouden, zou overdreven zijn, maar de rolneiging blijft perfect aanvaardbaar, en bovendien: als het in de kiem smoren van rolbewegingen een plankharde ophanging impliceert, dan weet ik wel wat kiezen als het om een gezins-SUV voor dagelijks gebruik gaat. Voor mij wordt dat trouwens goed gecompenseerd met het ronduit uitstekende audiosysteem waarmee mijn test-Compass (een Limited) was uitgerust, zoals ik dat trouwens verwacht in een Amerikaanse auto – ook al wordt de Compass dan tegenwoordig in Italië gebouwd.

Wat de prestaties betreft, komt de Jeep Compass e-Hybrid in de echte wereld niet echt iets tekort. Bovendien hoef je niet bezig te zijn met rijmodi, want die zijn er niet... en eerlijk gezegd vind ik dat een verademing, want vaak vind ik de beschikbare rijstanden (gewoonlijk Eco, Normal/Comfort en Sport) toch te karikaturaal en is er dan geen enkele die echt 100 procent aan mijn verwachtingen voldoet. Onderweg is de bijdrage van de elektromotor reëel. De sensatie is lichtelijk anders dan met andere geëlektrificeerde modellen, en zeker niet onaangenaam – of toch zolang alles soepel verloopt. Ook positief is dat er op de trekkracht weinig aan te merken valt, hoewel de Compass e-Hybrid (in tegenstelling tot de plug-inhybride 4xe) zowel de kracht van zijn benzinemotor als die van zijn elektromotor uitsluitend naar de voorwielen stuurt – wat voor sommigen voldoende zal zijn om hem af te doen als wannabe-Jeep. Maar werpt die mildhybridetechnologie nu uiteindelijk vruchten af? Wonderen hoef je natuurlijk niet te verwachten, aangezien de Jeep Compass e-Hybrid dus geen volwaardige hybride is, maar ons gemiddelde van 6,6 l/100 km over een testafstand van iets meer dan 500 km in gevarieerde omstandigheden lijkt mij toch lang niet slecht voor een compacte benzine-SUV.

Jammer

Sinds zijn facelift heeft de Compass recht op het UConnect5-infotainmentsysteem van wijlen FCA, gecombineerd met een volledig digitaal instrumentenpaneel. Zo ook de Compass e-Hybrid dus. Met in zijn geval specifieke menuschermen waarop de werking van het mildhybridesysteem wordt getoond en waarop je kunt zien hoeveel stroom je hebt bespaard of teruggewonnen (de benzinemotor kan ook tijdens het rijden worden uitgeschakeld, onder lage belasting uiteraard). Je weg terugvinden in de menu's is echter niet vanzelfsprekend, of toch niet tijdens een korte testweek. Voor het instrumentenpaneel is het nog erger: uiteraard zijn verschillende weergaves mogelijk, maar bijvoorbeeld gewoon de dagteller tevoorschijn toveren is in bepaalde weergavemodi niet vanzelfsprekend. Nog erger is het als je de totale kilometerstand wilt opzoeken: die blijkt alleen (kort) te worden getoond nadat je het contact hebt uitgezet – of misschien heb ik niet diep genoeg gegraven.

Naast die ingewikkelde digitale ergonomie vormden ook de bedieningshendels aan het stuur en de multifunctionele knoppen op het stuur een smet op mijn kennismaking met de Jeep Compass e-Hybrid. Ik vind ze namelijk niet bepaald aangenaam aanvoelen – al doen ze voor de rest wel gewoon hun werk. Ook de vrij dikke stuurvelg, die wel een beetje gewatteerd lijkt, was in eerste instantie niet aan mij besteed. Het doet een tikkeltje afbreuk aan de feedback, die sowieso al niet uitzonderlijk is (ik hoop van harte dat de ingenieurs van Alfa daar toch een mouw aan hebben kunnen passen voor hun Tonale). Al moet ik toegeven dat het mij tegen het einde van de testweek niet meer stoorde, en het uiteindelijk wel vond passen bij het 'zachtaardige karakter' van deze Compass.

Het grootste minpuntje is echter dat de samenwerking tussen de benzine- en de elektromotor en de gerobotiseerde versnellingsbak in mijn testexemplaar niet altijd helemaal schokvrij verliep. Soms had ik de indruk dat de elektromotor te lang werd uitgeperst, waarna de viercilinder het met een onaangename schok moest overnemen. Met wat fingerspitzengefühl – of liever: 'tenenspitzengefühl – leer je dat verschijnsel op den duur wel te temperen. Bij de lancering van de Compass e-Hybrid werd aan onze testredacteur van dienst verteld dat de software nog verder zou worden gefinetuned. Aangezien mijn testauto van nu nog op Italiaanse platen stond, zou het kunnen dat het nog steeds om een van die vroege exemplaren gaat, die dus nog niet van de nieuwste versie was voorzien. Dat zullen we dus nog eens moeten nagaan wanneer de 'Belgische' versies zijn gearriveerd.

Dus

Los van enkele kleine ergernisjes vond ik de Jeep Compass e-Hybrid een erg aangename metgezel. De kleine schokjes waar ik soms mee geconfronteerd werd (vooral na een koude start had ik de indruk) vormden echter een valse noot voor wat voor de rest een erg aangename en goed rijdende compacte SUV bleek te zijn, die bovendien ook behoorlijk zuinig met benzine omspringt. En dat is voor een Jeep misschien wel zijn grootste verdienste, ook al moet hij het daarvoor dan stellen zonder vierwielaandrijving. Alleen laat hij zijn merknaam wel duur betalen: zijn instapcatalogusprijs ligt met 38.130 euro zo maar eventjes 9.000 euro hoger dan die van zijn technische neefje, de Fiat 500X met hetzelfde aandrijfgeheel (al is die dan wel minder goed uitgerust in zijn basisversie).