Blogtests / Wat vind ik van de Ford Puma MHEV?

Autoliefhebbers die zich de jaren '90 nog goed kunnen herinneren, zullen de nieuwe Puma al bij voorbaat willen afschieten. Hoe durven ze bij Ford de badge van een leuke sportcoupé te gebruiken voor een SUV!? Toch vind ik het geen blasfemie, want de nieuwe Puma belooft de leuke telg van het overbevolkte segment van de compacte cross-overs te zijn, terwijl zijn design mij ook best aanspreekt en zelfs (niet toevallig) doet denken aan dat coupeetje van weleer.

Ik was dus best benieuwd of Ford het leuke van de Fiesta kon koppelen aan een meer praktisch ingesteld model. Vier dagen achter het stuur van de Puma 155 MHEV ST Line-X moesten het antwoord geven. De motor is nieuw en zit ook al in de Focus en de Fiesta. Het is de bekende éénliter EcoBoost, maar dan met nog wat meer turbodruk voor een piekvermogen van 155 pk en een mild hybride boost van 48 volt om het turbogat weer op te vangen. Een ST-light, met andere woorden.

Leuk

Zoals vermeld hierboven kan ik het design van de Puma best smaken, en al zeker in de ST Line-X-uitvoering. Dan krijgt hij sportieve bumpers, fraaie velgen formaatje 19 duim en, met het Designpakket, een dakspoiler. De looks zullen niet iedereen bekoren, daarvoor is hij wat te uitgesproken, maar ik vind hem er knapper uitzien dan de Fiesta of de Focus. Het is ook een van de weinige Fords die er niet direct een beetje gedateerd uitzien aan de buitenkant.

Ook de motor stelt beslist niet teleur. De driecilinder is goed bij de les en pakt de draad snel op, ook al zit je in een hogere versnelling en dus een lager toerental. Het gaspedaal vloeren en het kleine blokje uitpersen doorheen de zes korte versnellingen is enorm plezierig, terwijl je dankzij zijn nog steeds bescheiden vermogen niet al te snel in de danger zone terechtkomt voor je rijbewijs.

Als klap op de vuurpijl is ook het chassis van de Puma erg begaafd, met voldoende comfort (ook met die grote velgen) en toch een koetswerkcontrole waar menig berline jaloers op mag zijn. Een echte SUV durf ik het dan ook niet noemen, daarvoor staat hij wat laag op zijn pootjes, maar dat betekent enkel goed nieuws voor het rijgedrag. Als de ST Line al zo goed is, dan ben ik nog meer benieuwd naar de échte ST...

Jammer

Ik geef toe, het enthousiasme van de EcoBoost Hybrid-motor gaf mij ook vaker dan gewoonlijk zin om het onderste uit de kan te halen, waardoor het logisch is dat mijn verbruik iets hoger uitviel dan normaal. Toch had ik een betere waarde verwacht dan de kleine 7 liter die de boordcomputer aangaf na de testperiode (tanken heb ik niet kunnen doen), zeker gezien de zuinigheid die de 1.0 van Nissan-Renault kan voorleggen zónder elektrische assistentie. En ook de Opel Crossland met de 1.2 PureTech die ik vlak na de Puma reed, deed het beter.

Verder kan ik enkel nog op detailniveau kritiek geven op mijn ervaringen achter het stuur van de Puma, want de algemene indruk was zeer positief. Zoals het interieur, bijvoorbeeld, waar het materiaalgebruik niet zo goed is als bij de beste in het segment (die eer gaat, als het van mij afhangt, naar de Peugeot 2008). Of het centrale display, dat wat meer naar de bestuurder mocht gekanteld worden. En dat de koffervloer niet vlak is als je de achterbank neerklapt, al is de Puma zeker niet de enige die daarop zondigt.

Qua rijervaring doe je dus geen slechte koop met de Ford Puma EcoBoost Hybrid 155, maar als ik naar het prijskaartje kijk, zou ik toch beginnen twijfelen over welke motor de beste keuze is. Met alle opties ging mijn testwagen vlotjes over de 30.000 euro, waarmee hij in het vaarwater komt van de échte ST, die de lat qua prestaties toch een pak hoger legt. Ik zou dus eerder kiezen voor de versie met 125 pk, die nog steeds voldoende vlot moet zijn, of die begeerlijke ST.

Dus?

Ford maakt met de Puma ook in het segment van de cross-overs zijn reputatie waar en schotelt een auto voor die vrolijk bekt, leuk rijdt en bovendien wat polyvalenter is dan de Fiesta waarvan hij is afgeleid. En hoewel die 155 pk's erg leuk zijn om los te laten, zou ik toch kiezen voor de zwakkere óf net de krachtigere versie.