Blogtests / Wat vind ik van de Toyota Proace Verso?

Er was een tijd, vóór de komst van de SUV, dat MPV's (groot en klein) de vrienden van gezinnen waren, met een fijne interieurbeleving, ruimte zat en comfort als objectieve kwaliteiten. Vervolgens begon het publiek, zonder echt te weten waarom, de voorkeur te geven aan SUV's (klein of groot), die minder praktisch, minder flexibel en minder gastvrij voor grote gezinnen waren. Een vloedgolf die alles op zijn pad omver wierp.

Alles? Nee. Een harde kern verzet zich, bij Toutatis! Te beginnen met deze Toyota ProAce Verso, hier in MPV-versie. Hij is gebaseerd op zijn Europese neven, dankzij een overeenkomst tussen de Japanners en Stellantis: de Citroën Spacetourer, Opel Zafira en Peugeot Traveller. Behalve dat de laatste drie besloten hebben alles op de elektrische te zetten, waardoor hun nomadische ambities als lange-afstandsreizigers tot niets gereduceerd worden. Toyota heeft niet toegegeven aan de lokroep van de ionen. Hij blijft leverbaar met een keuze uit drie dieselmotoren: een kleine 1.5 van 120 pk en een 2.0 in 150 of 180 pk versie.

Leuk

En dat is best cool. Want eerlijk gezegd, het idee om met een elektrische monovolume te moeten vertrekken die elke 150 tot 200 kilometer op de snelweg tijd aan de kabel nodig heeft, is niet zo'n leuk vooruitzicht. Dus dank aan Toyota voor het blijven aanbieden van een diesel waarmee kunt achteroverleunen door een actieradius tussen 750 en 900 kilometer, afhankelijk van de omstandigheden.

In dit geval ging ik op pad met de kleinste motor, die van 120 pk, gemonteerd in een chassis met middellange wielbasis, wat de lengte op 4,96 m zet (er is ook een lang chassis met een lengte van 5,31 meter!) en gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak. De 2-3-3-zitconfiguratie maakt het vervoer van 8 personen in waar comfort en welbehagen mogelijk, met behoud van een zeer royale bagageruimte.

Dit is niet de mate van verfijning van een VW Multivan, dat is zeker. Maar we zitten ook niet in dezelfde prijsklasse! De rijpositie is ideaal en het zicht perfect. De zetels, allemaal van dezelfde breedte, zijn uitnodigend en gemakkelijk toegankelijk via de twee grote schuifdeuren aan de zijkant. En ook al ontbreken er hier en daar wat opbergruimten, de passagiers op de tweede rij krijgen toch opklaptafeltjes - als in een vliegtuig.

Onderweg moet je wennen aan de nogal ruime overbrengingsverhouding van de besturing, die veel stuurbewegingen vereist, en aan de zeer krappe overbrengingsverhouding in de eerste versnellingen, vooral de eerste, die het mogelijk moet maken de 1.700 kg van het voertuig vlotjes uit de startblokken te krijgen. Maar eens gestart gedraagt de ProAce zich vrij stil bij constante snelheid (onder belasting knort de 1.5-diesel wel een beetje) en dankzij het koppel van 300 Nm kan je vrij makkelijk hernemen.

Onze reis, die voornamelijk bestond uit 1.600 kilometer snelweg, resulteerde in een verbruik van 7,5 tot 8 l/100 km, wat een kleine teleurstelling is. We zaten tenslotte maar met z'n drieën in de Toyota met betrekkelijk weinig bagage. Onder deze omstandigheden zou een goede liter minder op zijn plaats zijn geweest. Gelukkig zorgt de tank van bijna 70 liter voor een goede actieradius van 850 tot 900 kilometer. Maar wat met acht mensen aan boord en een goed gevulde kofferbak?

Jammer

Naast de kleine teleurstelling over het brandstofverbruik, beginnen we ook het gebrek aan bergruimte te betreuren, vooral in een cabine die toch voorbestemd is om grote gezinnen of liefhebbers van omvangrijke hobby's over lange afstanden te ontvangen. Er is geen ruimte voor de contactsleutel. Ook zijn er geen lades of handschoenkastjes (hoewel er twee tegenover de passagier zijn aangebracht) om een mobiele telefoon of andere kleine dagelijkse voorwerpen in op te bergen. En als je hem niet gebruikt, kun je de achterbank natuurlijk samenplooien, maar die vormt dan wel een flinke opstap in de bagageruimte. Het is uiteraard mogelijk deze geheel te verwijderen, net als de tweede rij, maar dat kost best wel wat spierkracht. De bank op de tweede rij is daarentegen verschuifbaar.

Als we het toch over kleine klachten hebben, we betreuren ook het ontbreken van armsteunen aan de buitenkant van de voorstoelen; ze zouden een goede aanvulling zijn geweest op die aan de binnenkant. Om je elleboog te laten rusten, moet je hem wat hoger op de deurpost leggen, wat niet erg gemakkelijk is. Een detail, maar als je kilometers maakt, telt het.

Dus

En dus vond ik deze Toyota goed, al was het maar omdat hij nog steeds in een dieselversie wordt aangeboden, in tegenstelling tot zijn neven bij Citroën, Peugeot en Opel, die op elektrisch zijn overgeschakeld. Dit maakt de ProAce Verso tot een van de weinige geloofwaardige alternatieven voor grote (nieuw samengestelde?) gezinnen die op zoek zijn naar ruimte aan boord, bagageruimte, efficiëntie in gebruik en die het op prijs stellen dat alle benodigdheden voor een stel kinderen er zonder omhaal in passen. Of mountainbikes, duikuitrusting, een paraglider, noem maar op.

Er is nog het probleem van de prijs: iets meer dan 44.000 euro voor deze versie van 120 pk. Maar op de website van Toyota België speelt de magie van kortingen en dan daalt dat bedrag tot 40.214 euro (zonder onderhandelen). Een ander argument is dat de garantie onlangs werd verlengd tot 10 jaar of 200.000 kilometer. Gemoedsrust verzekerd.