Mijn eerste elektrische meters in een auto beleefde ik zowat twintig jaar geleden, in een Toyota Prius van de eerste generatie. Ik was meteen verk(n)ocht aan de technologie. Of ik de Hybrid Synergy Drive in de jaren daarna in een Toyota of in een Lexus mocht herontdekken, telkens voelde het een beetje als thuiskomen.
Slechts één keer in de twee voorbije decennia werden mijn verwachtingen niet echt beantwoord: bij de vorige Yaris Hybride. Die moest het stellen met een op alle vlakken geamputeerd systeem uit de Prius, met alle gevolgen van dien: hij reed amper elektrisch, verstookte nagenoeg evenveel als de gewone 1.3 – maar dan in ruil voor minder panache – en zijn kleine benzinetank was in geen tijd leeg.
Kortom, van die vorige Toyota Yaris Hybride heb ik geen al te hoge pet op, maar als ik de commentaren van collega-journalisten mocht geloven, waren al die problemen met zijn opvolger van de baan. En op zijn nieuwe platform reed hij nog eens prettiger ook. Hoog tijd om mijn mening te herzien dus?
Leuk
Je merkt het haast ogenblikkelijk: de elektromotor wordt deze keer een pak meer aan het werk gezet dan in de vorige Toyota Yaris Hybride. Ja, nog altijd enkel bij lage belasting, maar deze keer leent ook de kleinste full hybrid uit de Toyota-stal zich tot het verslavende spel om de interventies van de benzinemotor zo lang mogelijk uit te stellen. Een spel dat zich vertaalt in een gemiddeld testverbruik van 4,7 l/100 km. Mijd je de snelweg, dan kan daar zelfs nog makkelijk een halve liter tot een liter af.
Toyota’s TNGA-platform is een schot in de roos: het eerste model dat erop rust en waarvan het weggedrag me niet kan bekoren, moet ik nog tegenkomen. Ook deze Yaris biedt een prima verhouding tussen dynamiek en comfort. Niet dat hij in die twee domeinen de bakens verzet, maar dit is zonder meer een fijn rijdende auto.
Wat me verder nog bevalt aan de Yaris, is het ontwerp van het dashboard, en dan meer bepaald de middenconsole. Met bovenaan een aanraakscherm met handige sneltoetsen én draaiknoppen, daaronder een praktisch vak waarin je portefeuille past, nog lager een duidelijke en overzichtelijke module voor de klimaatregeling en nog lager een vak voor je smartphone. Kijk, zó heb ik het graag, in plaats van al die fancy touchpads en swipebars...
Jammer
Zo slim als de middenconsole ingericht is, zo heb ik me geërgerd aan de linkerkant van datzelfde dashboard, waar de instrumenten zich bevinden. Niet dat die niet overzichtelijk zijn, maar ze zijn jandorie toch zo slecht afleesbaar bij zonlicht – een knop om hun intensiteit te regelen ontbreekt. Meer nog, met de zon onder de foute hoek (lees: van links) zag ik helemaal niks in het linker display, alleen de reflectie van mijn eigen tronie op het plexiglas (wat me eraan doet denken, ik moet me dringend nog eens scheren).
De Toyota Yaris heeft enkele van zijn klemtonen verlegd. Zo rijdt hij opnieuw even leuk als de eerste generatie uit eind jaren negentig... ten koste weliswaar van de meer praktische insteek van generatie twee en drie. Want ook wat binnenruimte betreft – en dan vooral de beenruimte achterin – lijkt nummer vier terug te keren naar zijn roots. Niks zo vervelend als een stel koters die met hun kniëen in je rug zitten te duwen onderweg...
Ook na een week ben ik er nog niet uit wat ik van het design van deze Yaris vind. Vanuit sommige hoeken geslaagd, maar over het algemeen toch net iets te veel hoeken, kantjes, welvingen en lijntjes naar mijn smaak. En dat witte dak? Dat hoeft voor mij al zeker niet. Zeker in combinatie met de donkere koetswerkkleur van de testauto moest ik steeds aan een cappuccino met een toef slagroom erop denken – en iedereen weet toch dat slagroom niet thuishoort in een cappuccino?
Dus
Ik treed mijn collega’s bij: wat een vooruitgang is die nieuwe Toyota Yaris Hybrid. Een echte aanrader... als je tenminste zelden of nooit passagiers op de achterbank hoeft te vervoeren. En op voorwaarde dat je je een duurdere versie met head-updisplay kunt veroorloven, zodat tenminste de voornaamste rijgegevens altijd leesbaar zijn. En dat je de juiste kleur hebt gekozen. Kortom, voor mezelf zou dit een gevalletje ‘ja, onder voorbehoud’ zijn...
8
