Korte tests / Bentley Flying Spur Hybrid (2022) - dinosaurus op moderne benen

Concept

De derde generatie van de Bentley Flying spur bouwt op de architectuur van de Porsche Panamera. En dat is handig, want die beschikt ook over een plug-inhybride versie. De door de Britse luxelimousine gebruikte stekkertechnologie loopt dan ook grotendeels parallel met die van de sportberline. Het accupakket heeft een capaciteit van 18,1 kWh en ligt in de bagageruimte, waardoor het laadvolume met 69 liter afneemt (van 420 naar 351 liter).

Het plug-inhybride aandrijfgeheel schakelt via een gerobotiseerde achtbak met dubbele koppeling en combineert een door twee turbo's aangevuurde 2,9-V6 van 416 pk en 550 Nm met een synchrone elektromotor die 136 pk en 400 Nm ontwikkelt. Dat resulteert in een systeemvermogen van 544 pk en een gecombineerd maximumkoppel van 750 Nm. Dat mag ook, want de 5,13 meter lange Bentley Flying Spur Hybrid zet liefst 2,5 ton op de weegschaal.

De Bentley Flying Spur Hybrid belooft een elektrische actieradius van 40 kilometer, met volgetankte brandstoftank en accupakket bedraagt het totale rijbereik zo'n 700 kilometer. Hoewel de CO2-waarde nog niet gehomologeerd is, weten we wel dat de plug-inhybride aristocraat nooit 100% aftrekbaar zal zijn. Ook jammer: de ingebouwde lader is beperkt tot 7,2 kW, waardoor de laadbeurten niet supersnel geschieden. Dat kan niet gezegd worden over de prestaties: de sprint van 0 tot 100 km/u vraagt 4,3 seconden en de topsnelheid bedraagt 285 km/u. Dat maakt de Hybrid een tikkeltje trager dan de V8-versie, die 175 kilogram minder op de bascule zet.

Rijgedrag

De Bentley Flying Spur Hybrid gebruikt de EV-modus als defaultstand, wat net volstaat voor verplaatsingen in de binnenstad. Zolang de verplaatsingen niet te lang zijn, want na 30 à 35 kilometer zijn de batterijen leeg. Bovendien blijkt al snel dat de kleine elektromotor de zware koets van de luxelimousine nauwelijks in beweging krijgt. Duw iets te hard op het gaspedaal en de V6 snelt meteen te hulp. De biturbobenzine doet dat zonder morren, maar ook zonder een gedenkwaardige klank. De soundtrack beantwoordt niet meteen aan het exquise karakter van de Britse aristocraat. Maar de algemene geluidsisolatie is wel een stuk beter dan bij de V8-variant, een gevoel dat versterkt wordt als je voor het optionele Naim-audiosysteem kiest.

Dan is de hybride rijmodus aangenamer. Want wanneer de twee energiebronnen samenwerken, voel je de genereuze en ononderbroken stuwkracht die nauwelijks onderbroken wordt door de soepele schakelmanoeuvres van de versnellingsbak. De transmissie is afgeleid van de PDK-transmissie die Porsche ontwikkelde voor de Panamera E-Hybrid, maar de set-up is minder sportief. En dat is goed, want de schokken bij lage snelheden en tijdens het manoeuvreren zijn zowat volledig weggewerkt. Met dank aan het elektrische koppel.

De Bentley Flying Spur Hybrid kan rekenen op een actief onderstel dat adaptieve dempers combineert met luchtvering, een combinatie die een verbazingwekkende koetswerkondersteuning biedt. Dat zorgt voor de nodige dynamiek in de bochten, maar vooral voor een opmerkelijke filtering van alle soorten oneffenheden. De lichterer V6 in het vooronder en het extra gewicht van de batterijen in de achtersteven zorgen ervoor dat de Hybrid een dynamischere gewichtsverdeling kan voorleggen dan de Flying Spur V8: een 48/52- tegenover een 53/47-split over beide assen. 

Verdict

De elektrificatie van de Bentley Flying Spur is niet helemaal van harte, toch kan je niet anders dan de uitwerking loven. Hoewel de plug-inhybride technologie overgenomen werd van de Porsche Panamera hebben de jongens uit Crewe er een heel andere invulling aan gegeven. En dat zorgt ervoor dat de stekkerversie van de Bentley Flying Spur de uitstekende reputatie op het gebied van luxe en comfort extra onderstreept. De aandrijflijn combineert de boost met de verfijning die je van een Bentley mag verwachten. Dat de fiscus deze Flying Spur als een valse hybride ziet, zal de gemiddelde klant bovendien worst wezen.