Eerste test / Alfa Romeo Giulietta

De Giulietta is aan de buitenkant onmiskenbaar een Alfa Romeo van de nieuwe generatie. Zo heeft hij van voren gezien wat weg van een uit de kluiten gewassen MiTo. In vergelijking met de 147 is de Giulietta iets groter. Zo is hij 12,8 centimeter langer, 6,9 centimeter breder en in verhouding slechts 2,3 centimeter hoger. De wielbasis scheelt dan weer 8,9 centimeter, waardoor de achterste inzittenden wat meer beenruimte genieten. Daarnaast groeit het minimale koffervolume van 292 tot 350 liter. De Giulietta zal enkel verkrijgbaar zijn met vijf deuren.

We konden rijden met een 1.6 JTDM en een 2.0 JTDM 170. Met hun standaardophanging en geschoeid met zestienduimvelgen boden die allebei een opmerkelijk rijcomfort, of toch op de in een uitstekende staat verkerende Italiaanse wegen. Voorts lijken de aanpassingen aan het onderstel in vergelijking met de Bravo en de Delta hun vruchten af te werpen, want de Giulietta komt inderdaad dynamischer uit de hoek, zoals Alfisti dat verwachten. Het gevoel in het (directe) stuur is aanvaardbaar, maar kan dat van een hydraulische bekrachtiging of dat van de beste elektrische systemen toch nog niet evenaren.

Ook de 1750 TB, die we aan de tand konden voelen op het testcircuit van Balocco, stelde met zijn maximumkoppel van 340 Nm dat al beschikbaar is bij 1.900 o/m, niet teleur, al moet je hem eerder beschouwen als een snelle middenklasser dan als een echt circuitbeest. Dat komt vooral omdat de elektronisch gesimuleerde sperdifferentieelfunctie via de remmen de auto in bochten sterk afremt. Verder is het ook opmerkelijk dat dit Electronic Q2 enkel actief is in de stand Dynamic van het DNA-systeem, net als de voor Alfa nieuwe Pre Fill-functie, die de remblokjes 'klaarzet' als de bestuurder bruusk het gaspedaal loslaat.

Na de enigszins teleurstellende MiTo heeft de Giulietta op het eerste gezicht weer voldoende troeven om het lange wachten van Alfisti te belonen, met in de eerste plaats een geslaagde look, moderne krachtbronnen en versnellingsbakken en technische oplossingen waarmee hij zich toch een beetje kan onderscheiden van zijn neven. Voldoende om opnieuw de titel Auto van het Jaar in de wacht te slepen...?