Eerste test / Alfa Romeo MiTo MultiAir

Het principe van de variabele inlaat onderging de jongste jaren een forse evolutie, maar vandaag gooit Fiat toch een dikke knuppel in het hoenderhok met de MultiAir-motor. Vernieuwend aan de MultiAir-technologie is de manier waarop ze de inlaatkleppen aanstuurt, via een hydraulische sturing. In de praktijk betekent dit dat de specifieke inlaatnokken een klein hydraulisch pompje (per cilinder) aansturen dat op zijn beurt de twee inlaatkleppen bedient. Als we naar de cijfers kijken, blijkt de bijdrage van het MultiAir-systeem niet te onderschatten. Zo kan het uitmonden in een vermogen dat 10 procent hoger ligt. Tegelijkertijd zou het verbruik met 10 tot 25 procent dalen en zou de uitstoot van NOx (stikstofoxiden) met bijna 60 procent worden gereduceerd dankzij een veel grotere hoeveelheid gerecirculeerde uitlaatgassen (EGR). De met de krachtigste MultiAir-motor - de 170 pk-versie - uitgeruste MiTo Quadrifoglio Verde, komt duivels alert en krachtig uit de hoek als je de moeite neemt om de stand Dynamic te kiezen in het DNA. De 1.4 is soepel en vol bij lage toerentallen en komt ook geen karakter tekort als je hem aanport. Wanneer het DNA opnieuw in zijn normale stand staat, wordt hij minder reactief en ronder bij lage toerentallen, terwijl hij op zijn gemak herneemt in om het even welke versnelling. Geheel volgens de logica beantwoordt de 135 pk-variant aan hetzelfde werkingsprincipe. De MultiAir 135 biedt echter niet dezelfde sensaties als de 170 pk. Hij is weliswaar erg gul bij lage en middelhoge toerentallen, maar houdt daarentegen minder van het bovenste deel van de toerenteller, waar hij de handdoek in de ring gooit zodra de 5.000 o/m overschreden wordt.

Hoewel we nog niet van de atmosferische versie met 105 pk konden proeven, wist deze eerste kennismaking met de MultiAir-motoren van de Fiat-groep ons helemaal te overtuigen. Een mooie dosis rijplezier wordt verzoend met lage uitstootwaarden en een beperkt verbruik - tenminste volgens de normgegevens. En daarmee herinneren de Italianen ons er fijntjes aan dat ze altijd al goede motorenbouwers zijn geweest en dat ze dat ook vandaag meer dan ooit blijven.