Eerste test / Aston Martin Virage

Technisch hebben de DB9, de Virage en de DBS uiteraard heel wat gemeenschappelijk.
Onze Aston Martin had als volwaardige Engelsman het stuur aan de rechterkant. De verzonken deurgreep en de deur die bij het openen lichtjes omhoog kantelt, herinneren eraan dat de Virage wel degelijk een uitzonderlijke coupé is. Als je eenmaal perfect geïnstalleerd bent in het met leder, alcantara en andere nobele materialen uitgevoerde interieur, beginnen de sensaties zodra je de V12 tot leven wekt. De naald van de toerenteller, die in tegenwijzerzin draait (typisch Aston Martin), schiet wakker.

Op de uitdagende wegen van zuidelijk Spanje ontplooit de Virage al zijn talenten. Het overvloedige koppel bij lage toeren van de V12 garandeert steeds levendige hernemingen, terwijl het onderstel wegoneffenheden netjes absorbeert en wel weg weet met de zwaardere belasting die eigen is aan een dynamische rijstijl. Ook bij een dynamische rijstijl, met de Sport-modus geactiveerd, weet de Virage te overtuigen. De spreiding van de automatische versnellingsbak is onberispelijk, waardoor je de schakelmomenten snel aan elkaar kunt rijgen via de schakellepels aan het stuur. Aangezien die op de stuurkolom staan, hadden ze naar onze smaak wel nog iets groter mogen zijn, want nu ben je genoodzaakt het stuur los te laten om in een bocht van versnelling te veranderen. De acceleraties verlopen steeds krachtig en zonder aarzelen, maar worden nooit brutaal.

Zonder de gevestigde hiërarchie overhoop te gooien manifesteert de Virage (of zijn open broertje, de Volante) zich als de homogeenste GT uit het Aston Martin-gamma. Het is een aangename toerauto met een vurig temperament, die topprestaties neerzet op aanvraag, waardoor hij een echte must is voor de liefhebbers van het genre.