Eerste test / Ferrari GTC4Lusso: tegen de stroom in

Het concept

Hoewel hij voor heel wat gespreksstof zorgde bij zijn lancering in 2011 door de vier aangedreven wielen – een primeur in de geschiedenis van Maranello – moeten we vaststellen dat Ferrari sindsdien meer dan 3.000 exemplaren van de FF verkocht, ongeveer 150 meer dan zijn voorganger, de 612 Scaglietti (2004-2011).

Bovendien trok Ferrari met dit model klanten aan die gemiddeld tien jaar jonger zijn dan de kopers van de rest van het Ferrari-gamma, het bewijs dat de veelzijdigheid van de FF van groot commercieel belang is. Vijf jaar later wordt de FF afgelost door de GTC4Lusso, waarvan de naam verwijst naar de 330 GTC 2+2 (1964-1967) en de 250 GT Berlinetta Lusso (1962-1964). Met zo’n afkomst hoef je dus niet te twijfelen over de legitimiteit van dit model.

Wat er verandert

Onder het volledig hertekende kleedje van een shooting brake, heeft de GT4Lusso technologie die niet zou misstaan bij de NASA. Net als de FF beschikt hij over vierwielaandrijving, uniek in de markt. De krukas van de V12 drijft een zeer kleine versnellingsbak aan, de PTU (Power Transfer Unit), die via een natte dubbele koppeling met elektronische sturing het koppel overbrengt op de voorwielen als de achtertrein grip verliest. Dit systeem zet minder dan 40 kilogram op de weegschaal (tegenover bijna het dubbele voor een traditioneel systeem) en zorgt voor een optimale verdeling van het gewicht: 47 procent naar voren en 53 procent naar achteren. Nieuw op de GTC4Lusso is het gebruik van gestuurde achterwielen, die tot 2,15 graden meedraaien met de voorwielen om de stabiliteit te verbeteren of (bij lagere snelheden) in de tegengestelde richting draaien voor meer wendbaarheid. Deze achterwielsturing verscheen onlangs op de F12tdf.

De V12 ziet zijn vermogen stijgen met 30 pk tot 690 pk, met een maximumkoppel van 697 Nm. Die winst valt te verklaren door de hogere compressieverhouding (13,5:1 tegenover 12,4:1) en de sterkere zuigerkoppen. Deze kleine aanpassingen laten toe om enkele tienden te winnen bij de proeven tegen de chronometer. De GTC4Lusso wordt van 0 naar 100 km/u gekatapulteerd in 3,4 seconden (-0,3 seconden), 0 tot 200 km/u duurt 10,5 seconden (-0,5 seconden) en de topsnelheid bedraagt nog altijd 335 km/u. Niet slecht voor een gevaarte van 1.920 kilogram.

Het interieur werd grondig aangepast, met een nieuwe multimedia-interface, 50 procent meer opbergruimtes, een discretere klimaatregeling en 1,6 centimeter meer beenruimte achterin. Een laatste – maar niet onbelangrijk – element is het elektronisch beheer van de kleppen in de uitlaat, dat grondig herwerkt is om het stemgeluid van de V12 na de start en bij regelmatige toerentallen te beperken. Aangenaam op de snelweg en in de stad. 

Hoe rijdt hij?

Achter het stuur bewijst de GTC4Lusso hoe opmerkelijk wendbaar hij is. Dankzij de achterwielsturing, de gelijkmatige gewichtsverdeling en de zeer directe stuurbekrachtiging, stuurt de voortrein haarscherp, levendig en opmerkelijk reactief. Behalve bij bruuske lastwissels of herhaalde remingrepen – de enige momenten waarbij de Italiaan zijn gewicht laat voelen – toont de GTC4Lusso zijn evenwicht in alle omstandigheden. Zijn grip is onverstoorbaar, zijn koetswerkbewegingen worden perfect beheerst en zijn remmen zijn stevig en geleidelijk gedoseerd. Maar zijn de grote sensaties ook op de afspraak? Tot onze grote spijt niet. De besturing is wel consistent, maar communiceert amper over het gripniveau van de voortrein en het karakter van een achterwielaandrijver wordt afgevlakt door de vierwielaandrijving, die onverbiddelijk ingrijpt zodra de achtertrein dreigt af te wijken van het ideale traject. Frustrerend. Hij heeft natuurlijk niet de roeping van een pure sportwagen, maar een speelser karakter had zeker geen kwaad gekund. De GTC4Lusso verbaast wel als het erop aankomt vier volwassenen ontspannen te vervoeren. In comfortstand verwerkt de ophanging oneffenheden in de weg zeer goed, terwijl de versnellingsbak met dubbele koppeling intelligent speelt met de zeven versnellingen, in alle zachtheid. Zo kun je sereen langere trajecten afleggen.

Prijs/uitrusting

De GTC4Lusso is op vele vlakken uniek en dat blijkt uit de prijs van 268.414 euro. Van de optielijst word je ook al niet enthousiast. Reken op 14.520 euro voor het panoramisch dak, 4.235 euro voor het scherm aan de kant van de passagier, 7.865 euro voor de bagageset op maat en 1.331 euro voor de Scuderia-badges op de spatborden vooraan. Zoals altijd bij Ferrari heeft exclusiviteit een prijs.

De concurrenten

Met zijn schitterende V12, topprestaties en opmerkelijke doeltreffendheid is de GTC4Lusso een beetje alleen op de wereld. De nieuwe Porsche Panamera Turbo heeft niet hetzelfde charisma, net als de BMW M6 Gran Coupé (137 300 euro). De Mercedes S-Klasse Coupé AMG S 65 (248.897 euro) trekt niet de kaart van de sportiviteit, terwijl de Aston Martin Rapide S (198.932 euro) op technisch vlak niet in het spoor van de Ferrari kan blijven.

Ons verdict

Vijf jaar nadat de FF een aardbeving veroorzaakte, neemt de GTC4Lusso de fakkel zorgvuldig over dankzij een verbeterd comfort en een uitzonderlijke wendbaarheid, rekening houdend met de lengte van 4,92 meter. De meest gezinsvriendelijke Ferrari valt gemakkelijk in de hand, rijdt doeltreffend, is veelzijdig op verzoek, behoudt de GT-geest en versterkt zijn unieke positie op de markt. Het is wel jammer dat de rijervaring achter het stuur niet zo opwindend is als verhoopt.