Eerste test / Fiat 500 Hybrid

Net als het gelijknamige ‘bolletje’ uit de vorige eeuw heeft ook de huidige Fiat 500 de status van een icoon verworven. Hoewel hij in haast ongewijzigde vorm al meegaat sinds 2007, blijft hij populair. Zozeer zelfs dat hij in 2019 een recordverkoop van 194.000 exemplaren liet optekenen. Hetzelfde geldt trouwens voor zijn vijfdeursbroertje, de Panda (185.000 stuks).

Binnen enkele weken stelt Fiat op het salon van Genève een volledig elektrische 500 voor. Het gaat om een volledig nieuwe generatie, die dus niets te maken heeft met de 500e die enkele jaren geleden te koop is geweest in de Verenigde Staten (en dan vooral in Californië), en die de strijd zal aangaan met de al even retro-geïnspireerde Honda e. De bestaande 500 en 500C mogen echter hun carrière rustig voortzetten als Hybrid, net als de Panda overigens.

Interieur

Binnenin geen revolutie: los van de specifieke infomenu’s in de boordcomputer met betrekking tot de hybride werking brengt de 500 Hybrid geen veranderingen met zich mee. Onder het motto ‘alle beetjes helpen’ en om ook hier een ecologische snaar te raken is de stoelbekleding in de Launch Edition wel deels van Seaqual Yarn, een stof die gemaakt is van gerecycleerde plastics, zowel afkomstig uit de oceanen als van op het land.

Voor de rest is het interieur dat van elke andere Fiat 500, dat wil zeggen origineel en degelijk geassembleerd, maar gezien het buitenformaat en het driedeurskoetswerk natuurlijk niet van de ruimste of meest praktische. Je zit dus ook nog altijd een beetje hoog en de stuurkolom is nog steeds enkel in de hoogte verstelbaar. Ook het koffervolume blijft trouwens onaangeroerd (185 liter), aangezien de lithium-ionbatterij een plaats kreeg onder de bestuurdersstoel. Wie wat meer functionaliteit wil, kan terecht bij de Panda, die vijf deuren telt en eveneens verkrijgbaar is als Hybrid (voorlopig weliswaar alleen in zijn Cross-outfit).

Aandrijfgeheel

De benaming Hybrid is een beetje sterk, want het aandrijfgeheel van deze ‘eco’-500 is slechts van het mild hybrid-type, vergelijkbaar met het systeem dat Suzuki gebruikt in zijn Swift en zijn Ignis. Ook hier dient de elektromotor dus enkel om de benzinemotor bij te staan en om energie te recupereren, maar is hij niet in staat om de auto op zijn eentje aan te drijven. Concreet is de benzinemotor van 999 cc dezelfde als de drukgevoede 1.0 Firefly van 115 pk die we al kennen van de 500X en de Jeep Renegade, maar dan zonder turbo.

Deze atmosferische versie levert 70 pk en 92 Nm. De driecilinder is via een riem verbonden met de elektromotor, een starter-alternator van 12 volt en 3,6 kW. Die laatste wordt enerzijds gebruikt om de motor opnieuw te starten wanneer hij door het stop-startsysteem is uitgeschakeld (wat al kan zodra de snelheid onder de 30 km/u komt), en anderzijds om een (klein) duwtje in de rug te geven bij het accelereren. Ook kan hij zoals gezegd energie recupereren tijdens het vertragen, die dan wordt opgeslagen in de lithium-ionbatterij van 11 Ah.

Ook de versnellingsbak is nieuw: terwijl de oude 1.2 Fire het nog moest stellen met vijf verhoudingen, telt de manuele bak er hier zes. Overigens moet je in de 500 Hybrid altijd zelf schakelen. Wie zijn linkervoet liever wat rust gunt, moet zich tevredenstellen met de oude, maar beproefde 1.2. Die blijft immers te krijgen, maar dan uitsluitend nog met een gerobotiseerde versnellingsbak (met enkele koppeling).

Rijgedrag

Een 500 is altijd leuk om mee te rijden en het 45 millimeter lagere zwaartepunt van deze Hybrid-versie (onder andere door de lithium-ionbatterij onder de bestuurdersstoel) maakt het veranderen van richting bij stadssnelheden nog plezieriger. Het stilleggen en opnieuw starten van de benzinemotor gebeurt erg discreet en de 1.0 kan zijn driecilinderarchitectuur uitstekend verbergen. Onder belasting produceert hij zelfs een aangenaam, haast sportief geluid, dat niets te maken heeft met het tweecilindergebrabbel van de met vervroegd pensioen gestuurde TwinAir (hij is enkel nog te krijgen in bepaalde versies van de Panda).

De prestaties hebben daarentegen weinig sportiefs. Voor het optrekken van 0 tot 100 km/u geeft Fiat 13,8 seconden op, wat de 500 Hybrid minder vlot maakt dan de 1.2 die hij vervangt. Gezien de uitgesproken stadsroeping van de 500 is dat allemaal geen ramp, maar weet gewoon dat het duwtje in de rug door de elektromotor niet echt voelbaar is.

Die laatste is er dan ook vooral om het verbruik te drukken (met tot 20 procent volgens Fiat) en om de 500 aan de volwaardige Euro 6d-norm te doen voldoen. De NEDC2-normcijfers zijn alvast indrukwekkend, met een gemiddeld verbruik van 3,9 l/100 km en een CO2-uitstoot van 88 g/km (WLTP: 5,3 en 119), tegenover 4,9 en 115 voor de 1.2. Tijdens onze testrit met een 500C Hybrid in Bologna vermeldde de boordcomputer wel een hoger cijfer (meer dan 6,5 l/100 km), maar het parcours was aan de korte kant, terwijl het verkeer in het centrum vrij druk was. Te verifiëren dus tijdens een langere test op eigen bodem.

Budget

De (mild) hybrid-technologie maakt de 500 natuurlijk iets duurder, al gaat Fiat er prat op dat je de meerprijs al na een jaar terugverdient. In ieder geval bedraagt de catalogusprijs van de 500 voortaan minstens 13.790 euro als Pop. Deze instapversie geeft al wel recht op een radio met USB en een manuele airco, maar moet het doen met stalen velgjes van 14 duim (die allicht wel voor een betere filtering zorgen…). Daarmee is hij 1.200 euro duurder dan de Panda Hybrid.

Voor de tussenversie Lounge (met onder andere een Uconnect-infotainmentsysteem met Android Auto en Apple CarPlay, een scherm van 7 duim, bluetooth, DAB-radio, snelheidsregelaar en lichtmetalen velgen) is dat 16.190 euro en voor de topversies Star en Rockstar telkens 17.190 euro. De speciale reeks Launch Edition (met onder andere een specifieke koetswerkkleur, specifieke logo’s en de ‘ecologische’ stoelbekleding) kost er 17.890. Voor de cabrioversie 500C komt er telkens 3.000 euro boven op de prijs van de gesloten koetswerkvariant.

Verdict

Op basis van de atmosferische 1.0 Firefly, die een positieve indruk nalaat, ontwierp Fiat een eenvoudig maar doeltreffend mild hybrid-systeem dat de populaire 500 in staat stelt om zijn carrière in schoonheid af te ronden met een kleinere dorst en gunstigere normcijfers. De rijervaring met de 500 Hybrid is niet heel anders dan met de 1.2 die hij vervangt, wat ook de bedoeling was. Hoogstens gaat hij nog wat leuker door de bocht als gevolg van het lagere zwaartepunt. Voor de rest is het natuurlijk uitkijken naar de volledig nieuwe en volledig elektrische 500…