Eerste test / Ford Focus Electric, Nissan Leaf en Volkswagen e-Golf

De Leaf hoeven we u niet meer voor te stellen – hij maakte op vijf jaar tijd op zijn eentje van Nissan de grootste constructeur van elektrische auto’s als we de wereldwijde verkoopcijfers bekijken. De jongste evolutie van het model (uit 2013) verbeterde zijn rijbereik en reduceerde de laadtijd. De belangrijkste wijzigingen bij die update bestonden uit een ingebouwde lader van 6,6 kW in plaats van 3,3, die bovendien werd verplaatst van de bodem van de koffer naar de voorkant van de auto, waardoor het laadvolume iets groeide. Verder kwam een warmtepomp het meer energieverslindende conventionele verwarmings- en koelingselement vervangen. Nieuwe schokdempers en een andere afstelling voor het chassis en het stuur moesten de Leaf tegelijk beter doen aansluiten bij de verwachtingen en gewoontes van Europese bestuurders. Toch blijft de Nissan american minded door zijn parkeerrem (via een pedaal links), de wat weke steun van de stoelen, het iets overbekrachtigde stuur en een paar ergonomische details. In zijn voordeel pleiten dan weer zijn meer dan verbazingwekkende verhouding buitenmatenbinnenruimte – vooral dan achterin – zonder de fantastische thermische isolatie van het interieur te vergeten. Wanneer hij tijdens het herladen wordt voorverwarmd in de winter, behoudt de Leaf een aangename binnentemperatuur zonder dat je het rijbereik hoeft te hypothekeren door de verwarming vroegtijdig aan te spreken. Ook de akoestische isolatie werd niet vergeten, zodat we nog eens zo blij zijn met de krachtige Bose-muziekinstallatie. De sterkte van de Leaf zit hem in een homogeniteit waarop zijn rivalen zich niet kunnen beroepen; hij is uiteindelijk de echte elektrische auto, die van A tot Z vanaf een blanco blad werd ontwikkeld. Zijn succes komt ook van het feit dat hij minder duur is dan zijn klasserivalen, of je hem nu koopt met de batterij inbegrepen of die laatste afzonderlijk huurt (zoals bij zustermerk Renault). In tegenstelling tot de andere Japanse EV’s (i MiEV, C-Zéro, iOn) wordt de Nissan sinds 2013 in Engeland gebouwd, net zoals de Evalia in Barcelona wordt geassembleerd. Op die manier is hij minder gevoelig voor de schommelingen van de yen.