Eerste test / Ford Focus ST : Een vleugje RS

In de hiërarchie van het departement Ford Performance situeert de Focus ST zich onder aan de ladder, net boven de ST-Line-modellen, waar de sportiviteit louter esthetisch van aard is. In het geval van de Fiesta is de ST de meest radicale versie van die stadsauto, maar met de gelijknamige versie van zijn Focus trekt Ford veeleer de kaart van de polyvalentie, wetende dat deze Focus ST – zoals de traditie bij Ford het wil – ­gedoemd is om onttroond te worden door de nog sportievere RS. Toch beschikt ook de Focus ST al over voldoende troeven om respect af te dwingen in de meedogenloze arena van de hot hatches, die zelden zo dichtbevolkt is geweest. 

Op papier geeft de Focus ST blijk van grootse ambities. Volgens de fabriekscijfers spurt hij in 5,7 seconden van 0 naar 100 km/u en houdt hij het op de Autobahn pas voor bekeken bij 250 km/u. Onder zijn motorkap schuilt niets minder dan een ‘light’ versie van de 2.3 EcoBoost-viercilinder die we ook al kennen van de Mustang en de vorige Focus RS. Hier ontwikkelt hij een vermogen van 280 pk en 420 Nm koppel. Dit is en blijft een potige krachtbron: bij middelhoge toerentallen vertoont deze vierpitter een mooi vol karakter, terwijl hij een oorstrelende sound produceert, prettig geaccentueerd met de nodige plofgeluiden wanneer je van het gas gaat. 

Om de hele motorcavalerie netjes op het wegdek te zetten hebben de ingenieurs geopteerd voor een elektronisch sperdifferentieel. Via een hele resem sensoren anticipeert dit systeem op het gripniveau van de aangedreven voorwielen om desgewenst tot 100 procent van het vermogen naar één wiel te sturen. Onberispelijk op bochtige wegen, maar wat dat geeft bij extreem gebruik – lees: op circuit – moeten we u helaas schuldig blijven.