Eerste test / Hyundai Bayon: Broedermoordenaar?

Sinds enkele jaren onderscheidt Hyundai zich met gedurfde esthetische keuzes die ook behoorlijk geslaagd zijn (al is smaak natuurlijk subjectief). Bij de SUV’s is de Kona daarvan een mooi voorbeeld, en de Tucson die vorig najaar debuteerde, is van hetzelfde allooi.

Het minste dat we kunnen zeggen, is dat deze nieuwe Hyundai Bayon (een naam die geïnspireerd is op de Baskische stad Bayonne, waarvan rauwe ham de specialiteit is) in diezelfde dynamiek past: terwijl sommige merken in een kringetje ronddraaien wanneer het erop aankomt een SUV te tekenen, slaagt de Zuid-Koreaanse constructeur er telkens in ons te verrassen, zonder het excuus van een ‘familielook’ te gebruiken. Lees: elk model beschikt over een eigen persoonlijkheid en onderscheidt zich niet alleen met zijn formaat.

Koetswerk en afmetingen

Met een lengte van 4,15 meter is de Hyundai Bayon amper 6 centimeter korter dan de Kona (die overigens zopas nog maar een facelift onderging), maar hij is ook 5 centimeter lager, wat maakt dat hij er toch wat andere proporties op nahoudt: meer die van een cross-over dan die van een SUV, om het in marketingspeech te zeggen.

De technische basis is wel helemaal anders dan die van de Kona: de Hyundai Bayon rust op het platform van de stadsauto i20. Hij wordt trouwens ook gebouwd in dezelfde fabriek, in Turkije.

Interieur en kofferruimte

Geen verrassing dus dat de Hyundai Bayon zijn dashboard ging lenen bij de i20. En dat is best goed nieuws: akkoord, de gebruikte materialen zijn niet om van achterover te vallen (harde kunststof is alomtegenwoordig), maar het design mag gezien worden en er zijn voldoende opbergmogelijkheden. Maar we stellen vooral het grote centrale scherm van 10,25 duim op prijs (op de versies Techno en Sky), dat goed geïntegreerd is en zich bovendien intuïtief laat bedienen, temeer omdat het aanraakscherm wordt aangevuld met enkele fysieke toetsen, met name voor de klimaatregeling.

Achterin de Hyundai Bayon is de beenruimte meer dan behoorlijk gezien de compacte buitenmaten, al kun je er je voeten niet onder de zitting van de voorstoelen schuiven, toch niet wanneer die in de laagste stand staan. Nog een aangename verrassing is dat de koffer ruimer is dan die van de Kona: 411 liter tegenover 361… tenminste voor de klassieke versies, want in het geval van die met microhybridisering met 48V-ondersteuning bedraagt het nuttige volume nog maar 321 liter als gevolg van de hulpbatterij die onder de koffervloer werd geïnstalleerd.

Specificaties en prestaties

Voor deze kennismaking kregen we zo’n 1.0 T-GDi 48V-versie mee, uitgerust dus met een starter-alternator van 10 kilowatt en een extra batterij die een kleine hoeveelheid energie kan opslaan (0,46 kWh) om de driecilinder op benzine wanneer dat nodig is (en erg tijdelijk) een duwtje in de rug te geven. Want ja, ondanks een trillingvrije en behoorlijk stille werking ligt er onder de motorkap van onze Bayon wel degelijk een driecilinder. Met zijn 100 pk en 170 Nm wist die T-GDi ons ook aangenaam te verrassen met zijn gewillige karakter, zijn lange adem en zijn elasticiteit. Voor een meerprijs van 1.250 euro wordt deze motor gekoppeld aan een gerobotiseerde versnellingsbak met dubbele koppeling en zeven verhoudingen die we alleen maar kunnen aanraden op basis van deze test. 

In de modi Comfort en Sport verandert de weergave van de volledig digitale instrumenten en is de freewheelfunctie niet beschikbaar. Verder reageert de motor alerter op de input van de bestuurder op het gaspedaal en schakelt de gerobotiseerde versnellingsbak later op. Maar eerlijk waar: de Eco-modus gaat de Hyundai Bayon zo goed af dat we die andere rijprogramma’s bijna nooit gebruikt hebben.

Rijgedrag

Inzake rijcomfort is de Duitse inbreng in de afstelling onmiskenbaar: de Hyundai Bayon heeft een stugge schokdemping die verticale bewegingen efficiënt, maar toch geleidelijk afremt. De wielcontrole zou echter beter kunnen; op sommige oneffenheden kun je ze voelen opspringen. Dat komt de trillingsbalans niet ten goede en kan leiden tot (kleine) koersafwijkingen, zonder veel ernst echter. Het stuur voelt aangenaam licht en natuurlijk aan, en hoewel de rolneigingen vrij uitgesproken zijn en het stuur niet overdreven nauwkeurig is, slaat de Bayon toch geen slecht figuur wanneer je hem met een stevig tempo over een bochtig parcours jaagt.

Belgische prijs Hyundai Bayon

De Hyundai Bayon is te krijgen met twee motoren en vier afwerkingsniveaus: Air (in combinatie met de 1.2i van 84 pk of de 1.0 T-GDi van 100 pk, altijd manueel), Twist (1.0 T-GDi met manuele of gerobotiseerde versnellingsbak) en Techno en Sky (idem, maar mét microhybridisering). De Techno met gerobotiseerde versnellingsbak waarover wij voor deze tekst beschikten (25.849 euro), zou volgens Hyundai de bestverkochte versie moeten worden.

Zijn standaarduitrusting omvat een automatische airco, een navigatiesysteem, lichtmetalen velgen van 16 duim, elektrisch inklapbare buitenspiegels, een snelheidsregelaar en -begrenzer, een boordcomputer, smartphone-integratie (Android Auto en Apple CarPlay, vreemd genoeg via kabel in de best uitgeruste versies uitgerust met het scherm van 10,25 duim, maar draadloos met het kleinere scherm van 8 duim) en BlueLink (‘geconnecteerde functies’ en controle van het voertuig op afstand, via een app).

>>> 2021 Hyundai Bayon: versies, specs, prijzen

Hyundai Bayon - verdict Autogids

De Hyundai Bayon heeft ons aangenaam verrast. Hij biedt veel ruimte voor een auto van 4,15 meter lang en zijn onderstel biedt een uitstekend compromis tussen comfort en dynamiek. Het enige verwijt dat we de kleine SUV kunnen maken,  is dat hij alleen een beroep doet op harde kunststoffen… die er echter wel erg goed uitzien.

Om terug te komen op ons uitgangspunt: vormt deze Hyundai Bayon nu een reële bedreiging voor de Kona? Ja… en nee. Ja, omdat hij qua binnenruimte en functionaliteit nagenoeg even goed doet voor een lagere prijs, nee omdat hij met zijn gamma van minder krachtige motoren, dat bovendien minder gediversifieerd is, op een ander publiek mikt.