Eerste test / Hyundai i30

Het vergt een geoefend oog om de vernieuwde i30 te herkennen. Behalve meer omhullende bumpers deden een gewijzigd radiatorrooster, hertekende mistlampen en nieuwe zijschorten hun intrede. De nieuwe diesels worden gekenmerkt door een stijver onderblok, een aluminium krukkast, een geoptimaliseerde uitlaatgasrecirculatie (EGR), een common rail die een druk van 1.600 bar aankan, en nieuwe turbo's met variabele geometrie. Hoewel het vermogen status quo blijft op 90 en 115 pk, profiteert met name het koppel van deze technische vooruitgang (235 of 255 Nm), terwijl het verbruik met gemiddeld 12 procent zakt. Die daling is echter niet enkel te danken aan de nieuwe motoren, want alle dieselversies hebben nu een stop-startsysteem (met een versterkte starter), banden met een lage rolweerstand, een alternator die de batterij herlaadt bij het remmen en een schakelindicator.

Tijdens het rijden geniet de bestuurder een comfortabele wagen met een gezond weggedrag. Qua comfort valt vooral de verbeterde geluiddemping op, met name in de dieselversies. De vrij toegeeflijke ophanging van de i30 verteert wegoneffenheden goed, terwijl het weggedrag dankzij de stabiliteitscontrole op geen foutje te betrappen valt. Huisvaders zullen deze eigenschap zeker weten te waarderen, net zoals ze de breakvariant interessant zullen vinden.

Schoner, krachtiger, beter uitgerust en met uitgebreidere garantievoorwaarden: met die troeven is de i30 een mooi alternatief in de sterk bevochten categorie van de middenklassers.