Eerste test / Hyundai Ioniq: drievoudige aanval

Concept

Hyundai zet de aanval in binnen het segment van de alternatieve aandrijvingen met een heel nieuwe auto, staande op een aangepast platform, en bijna onmiddellijk beschikbaar met drie soorten aandrijving. De Ioniq staat vanaf het najaar in de showrooms en biedt niet alleen hybride aandrijving (de gewone hybride (HEV) direct, de plug-in versie (PHEV-wat later) maar ook een auto die louter elektrisch rijdt (BEV). Ook het koetswerk is volledig nieuw en situeert zich in het C-segment, dat van de praktische middenklasser met 5 deuren en 5 plaatsen, zeg maar het segment dat de Toyota Prius tot nog toe hoofdzakelijk naar zich toe trok.

Wat is nieuw ?

Zowat alles. Niet alleen rust de Ioniq op een eigen platform, speciaal voor deze alternatieve aandrijfvormen geconcipieerd, ook het koetswerk is nieuw. De vormgeving kan je nauwelijks revolutionair noemen, maar ze is wel harmonisch en veel oog voor detail zorgt ook voor een uitstekende CX-waarde van 0,24, altijd meegenomen in dit soort auto’s. De inplanting van de batterijen achterin zorgt ervoor dat de auto een onafhankelijke achterwielophanging heeft en als aandrijving gebruikt Hyundai voor de hybride uitvoeringen een versie van zijn 1.6 GDI-benzinemotor (die hier volgens het Atkinson-principe werkt) en 105 pk en 147 Nm koppel levert. Gekoppeld aan een elektromotor (permanente magneet) van 32 kW en 170 Nm koppel  komen we tot een gezamenlijk vermogen  van 104 kW/141 pk en 265 Nm koppel voor de hybride. De voorwielen worden aangedreven via een gerobotiseerde zesversnellingsbak met dubbele koppeling.

De elektrische versie wordt eveneens aangedreven door een elektromotor met permanente magneet, maar die is hier 88 kW/120 pk sterk en levert 295 Nm koppel. Dankzij een lithium-ion polymeer batterij van 28 kWh is de elektrische Ioniq goed voor een normreikwijdte van 280 km, wat betekent dat hij in de praktijk toch iets meer dan 200 km haalt. Zijn topsnelheid bedraagt 165 km/h en in de sportmodus trekt hij tot 100 km/h op in net geen 10 seconden.

Hoe rijdt hij ?

Verwacht u niet aan een sportwagen, maar de Ioniq komt voor zijn grootte en gewicht vrij vinnig uit de hoek, zeker als je hem in sportmodus zet. Mensen die de geluidsproductie en acceleratie van een CVT niet echt kunnen smaken, zullen heel tevreden zijn met de gerobotiseerde bak in de hybride versie, die echt goed werk levert. Beide auto’s rijden behoorlijk comfortabel, de hybride komt wat vinniger en levendiger over (ook qua weggedrag) dan zijn elektrische broer (die wel een erg laag zwaartepunt heeft). Tijdens onze testrit in de betere buitenwijken van Amsterdam en omstreken verbruikten we met de elektrische versie zo’n 13 kWh per 100 km, wat goed is, terwijl de hybride versie zijn normverbruik van 3,4 l/100 km of 79 officiële grammen per km CO2 niet kan waarmaken, maar toch makkelijk onder de 5 liter bleef in dezelfde rijomstandigheden. Waarom in die hybride nog een parkeerrem met pedaal wordt gebruikt is ons een raadsel (waarschijnlijk kostenbesparing). Het is ouderwets, niet intuïtief en zit serieus in de weg ook. Het was ook vrij winderig tijdens onze testdag en de Ioniq toonde zich daar vrij gevoelig aan.

Het plaatsaanbod voorin is goed, de stoelen zitten comfortabel en de ophanging is niet al te stug. Achterin is het wat minder qua ruimte, mede door het lage dak en de eerder matige beenruimte voor de grootte van de auto.

Wat kost hij ?

Hyundai wordt bij ons ingevoerd door de Korean Motor Company, een onderdeel van de Alcopa-groep (Moorkens-familie) en dus onafhankelijk invoerder. Door het feit dat Hyundai zich met deze Ioniq op nieuw terrein begefft, vergt dat ook wat meer overleg met de constructeur én met de dealers. Vandaar dat de officiële prijs op dit ogenblik nog niet bekend is, maar men verzekerde ons dat die beneden die van grote concurrent Prius zou liggen en wij gokken voor de (reeds goed uitgeruste) basisversie op zo’n 28.000 euro. Wat de elektrische versie moet gaan kosten, daar hebben we voorlopig het raden naar.

Concurrenten

De meest voor de hand liggende concurrenten zijn zonder twijfel de Toyota Prius en de Nissan Leaf, de meest verkochte alternatieve aandrijvingen in dit segment. Andere concurrenten voor de elektrische Ioniq zijn de BMW i3 (die is wel kleiner), de Ford Focus, de Kia Soul, de Mercedes B, de Renault Zoë (ook kleiner) en de VW Golf. Voor wat de hybride versie betreft, zien we op dit ogenblik enkel nog concurrentie van de Lexus CT 200h, het luxebroertje van Prius bij Lexus. Het is dus duidelijk dat de Ioniq een nog redelijk onontgonnen markt aanboort, maar daar zal waarschijnlijk redelijk snel verandering in komen.

Ons verdict 

De Hyundai Ioniq is een interessante nieuwkomer in de wereld van de alternatieve aandrijfsystemen, niet in het minst omdat hij bijna onmiddellijk met 3 verschillende aandrijfvormen (minder of meer elektrisch) zal beschikbaar komen. Hij gaat de strijd aan in het grootste marktsegment en oogt niet echt opvallend maar wel harmonieus. Hij rijdt ook comfortabel en veilig en de beide aandrijvingen die we al konden testen (gewone hybride en zuiver elektrisch) kunnen zeker hun voet  (euh… wiel) plaatsen naast de concurrentie. Achterin zijn de been- en vooral de hoofdruimte redelijk krap en de auto toonde zich ook redelijk zijwindgevoelig.