Eerste test / Hyundai Kona : Verleidingskracht

De SUV-markt blijft boomen en deint uit naar alle segmenten en niches. Logisch dat ook Hyundai zijn aanbod verder uitbreidt, doorgaand op het elan van de succesvolle Tucson. De Kona vervolledigt het SUV-gamma onderaan en stort zich in het fel bevochten B-segment, dat het merk tot nog toe links liet liggen. “We wilden ons huiswerk heel goed maken en zijn er nu zeker van dat de Kona op zijn beurt zal scoren”, klinkt het vanuit Koreaanse hoek. Hyundai zet vooral in op een distinctief design (van de hand van onze landgenoot Luc Donckerwolke), connectiviteit en veiligheid. Dit moet de kleine SUV worden waarvan de hedendaagse trendy stadsmens droomt. De naam geeft de auto een exotische touch, want Kona is een plaats op Hawaii. De nieuwkomer sluit op die manier keurig aan bij de nomenclatuur van de SUV’s van Hyundai, die allemaal verwijzen naar Amerikaanse plaatsnamen.

De Hyundai Kona is geen grijze muis en springt onmiddellijk in de kijker met zijn dubbele lichtblokken vooraan, zijn stoere koetswerkbescherming en zijn dak in een contrasterende kleur (een optie). De zeshoekige radiatorgrille in de bekende huisstijl laat er geen twijfel over bestaan dat dit een Hyundai is. De hooggespannen verwachtingen naar een even gedurfd interieur worden echter niet ingelost, want daar bemerk je de bekende contouren, met een traditionele tellerpartij en centraal het zwevende scherm in tabletvorm. Een beetje jammer, maar Luc Donckerwolke motiveert deze keuze met het argument dat de bestuurder zijn focus vooral op het rijden moet houden en niet te veel afgeleid mag worden door allerlei tierlantijntjes in het interieur. Enkele kleurige accenten, biesjes en stiknaden op de zwarte of grijze bekleding en panelen moeten volstaan.