Eerste test / Jaguar XF Sportbrake

In Europa is het premium-E-segment (Audi A6, BMW 5-Reeks, Mercedes E-Klasse) sterk break- en dieselgericht: liefst 50 procent van de verkochte auto's in deze categorie zijn stationwagens, die bijna altijd door een dieselmotor worden aangedreven. Het is dus niet meer dan logisch dat Jaguar voor zijn XF een dergelijke koetswerkvariant heeft ontwikkeld en dat de Britten er in tegenstelling tot de Duitse concurrentie ervoor hebben gekozen om die Sportbrake enkel aan te bieden met zelfontbranders. Dat betekent niet dat de klant geen keuze krijgt, want Jaguar heeft een palet met vier krachtbronnen.

Het belangrijkste aspect van deze break is uiteraard zijn koffer. De XF Sportbrake is nieuw ontwikkeld vanaf de B-stijl met het oog op een optimale structuurstijfheid. Die durft bij een break namelijk wel eens wat minder te zijn dan bij een berline. Bij Jaguar is het echter omgekeerd: de ingenieurs hebben hun werk zo goed gedaan dat de Sportbrake nog stijver is dan de berline. Praktischer of niet, tijdens het rijden heeft de XF al zijn charmes behouden. Hij weet nog steeds veel comfort te rijmen met een aangenaam dynamisch evenwicht en een rijgemak waar slechts weinig rivalen aan kunnen tippen.

De XF Sportbrake is een welkome aanvulling binnen het Jaguar-gamma. Hij oogt goed, is ruim en heeft een praktische koffer, terwijl hij vooral kan uitpakken met die moeilijk te omschrijven charme tijdens het rijden die niet veel rivalen hem kunnen nadoen. Dat hij niet goedkoop is, compenseert hij ruimschoots met zijn bijzonder uitgebreide uitrusting. Een perfect alternatief voor wie lak heeft aan de Duitse hegemonie.

U kunt de Eerste Test van de Jaguar XF Sportbrake nalezen in AutoGids 862 van 14/11/2012.