Test Kia Picanto | AutoGids

7 foto's

Prijs

Op enkele jaren tijd is de gewezen Audi- en Volkswagen-designer Peter Schreyer erin geslaagd om het soms wat saai ogende Kia een karaktervolle 'smoel' te geven. Die lijn wil de Koreaanse constructeur nu ook in het A-segment doortrekken. De belangrijkste evolutie is dat de nieuwe Picanto 6 centimeter langer werd dan zijn voorganger, waarvan slechts 1,5 centimeter aan de wielbasis werd besteed. Jammer dat de nieuwe Picanto geen dieseltje meer in het vooronder krijgt. Kia zet alles in op benzine, met twee gloednieuwe motoren die vooral uitblinken door hun zuinigheid en milieuvriendelijkheid.

Voor de handgeschakelde 1.2 blijkt dat alvast goed mee te vallen, want tijdens onze test hadden we nooit het gevoel om echt adem tekort te komen. De automaat maakt de vierpitter niet alleen een pak minder ecologisch en economisch, maar ook veel slomer. De 1.0 is om fiscale redenen namelijk zo 'gedowntuned' dat zijn actieterrein echt wel beperkt wordt tot de stad en directe omgeving. Daarbuiten moet de versnellingspook iets te fanatiek aangesproken worden om vlot mee te kunnen met het verkeer. Voor het overige laat de nieuwe Picanto zich heel aangenaam rijden, met een verrassend goede geluiddemping en een prima ophangingscompromis. Alleen is het stuurgevoel veel te artificieel.

De Picanto zet qua stijl en uitstraling een grote stap voorwaarts ten opzichte van zijn voorganger. Jammer dat hij zijn leuke diesel-driepitter overboord heeft gegooid, maar daar staat tegenover dat beide brandnieuwe en schone benzinemotoren recht geven op vijftien procent overheidskorting. Maar goed ook, want echt goedkoop is de Koreaanse stadsauto niet. Voor de basisversie 1.0 Lounge doet de Belgische invoerder nog een extra inspanning, met een lanceringsprijs van 7.990 in plaats van 8.661,50 euro (na aftrek van de overheidskorting).