Eerste test / Lexus LFA

De Lexus LFA is de duurste Japanse auto aller tijden, met een prijskaartje van 381.350 euro, of bijna 300.000 euro meer dan een Nissan GT-R... Het prestigemerk van Toyota wilde van het model het meest exclusieve maken dat ooit in Japan werd gebouwd, volledig met de hand en in een tempo van twintig exemplaren per maand. Aangezien het moeilijk is om geld te verdienen door te mikken op volume als je de lat zo hoog legt, zullen van de LFA slechts vijfhonderd exemplaren gebouwd worden...

Zijn koetswerk van composietmateriaal ziet er zo gelikt uit, zo delicaat, dat het voorbehouden lijkt te zijn aan salonpodia. Het lijkt wel alsof hij van porselein is. Het interieur met zijn roodlederen kuipstoelen - je houdt ervan of niet - is met minstens even veel zorg ontworpen als het koetswerk. Er is niets gekunstelds aan. Alle zones waarmee je geregeld in aanraking komt, voelen ongelofelijk aangenaam aan. De LFA heeft een transaxle- architectuur, met de motor centraal voorin en de versnellingsbak tegen het achterdifferentieel. De aandrijfgroep, die verbonden is door een robuuste overbrengingsbuis (dat is nagenoeg het enige onderdeel van staal), vormt een stijf geheel.

De V10 van 4,8 liter werd speciaal voor de LFA ontwikkeld. Hij is even licht als een V6 en neemt niet meer plaats in dan een V8. Deze tiencilinder in een V van 72 graden wordt met de hand gebouwd door één ingenieur die zijn werk ondertekent, en ontwikkelt 560 pk en 480 Nm. Zijn toerentalbereik gaat tot 9.000 o/m, het begin van de rode zone. Bijna zoals een Formule 1-motor dus, en zo klinkt hij in die toerentalregionen ook.

Nooit eerder reed ik met een volledig standaard uitgevoerde sportieveling die qua efficiëntie - met de stabiliteitscontrole VSC uitgeschakeld en de versnellingsbak in de snelste schakelmodus (0,2 seconden) - zozeer een racewagen benadert. De LFA heeft, dankzij zijn zachte bedieningsorganen en zijn comfort (met name akoestisch), echter het voordeel dat hij veel minder 'fysiek' is. In zoverre dat we niet onder de indruk waren van zijn koolstofceramische remmen. De keuze voor de gerobotiseerde versnellingsbak ASG met enkele koppeling was een goede, in die zin dat hij het tempo dat je moet aanhouden op het circuit, minder afvlakt dan een dual clutch-exemplaar.

Meer dan een auto is de Lexus LFA een monument. Het is ontegensprekelijk de beste Japanse supercar ooit, en dat op alle vlakken (wegligging, prestaties, afwerking, enzovoort). De lancering van deze bolide mogen we dan ook een belangrijk automobielmoment noemen.