Eerste test / Lotus Exige S

Lotus komt uit een diep dal gekropen. In 2009 was hoofdaandeelhouder Proton Holdings (een Maleisische groep die ook eigenaar is van de gelijknamige autoconstructeur) de hoog oplopende schulden bij de Britse sportwagenbouwer moe en werd Dany Bahar benoemd tot nieuwe baas. Deze bij Ferrari weggekochte Turk stelde al in september 2010 op het salon van Parijs zijn visie voor om het noodlijdende merk weer winstgevend te maken, en joeg daarmee zowat alle merkfans tegen zich in het harnas. Want terwijl Lotus altijd al succes had geboekt door voor zijn auto’s resoluut te kiezen voor een zo laag mogelijk gewicht en relatief bescheiden motoren – stichter Colin Chapman zou ooit hebben gezegd: “To add speed, add lightness” – pakten de vijf nieuwe modellen die hij in zijn ambitieuze plan aankondigde, allemaal uit met een hoog vermogen, een hoog prijskaartje, complexe (hybride) technologie en… een veel hoger gewicht.

In januari 2012 werd Proton overgenomen door het eveneens Maleisische DRB- Hicom, dat veel minder geïnteresseerd was in Lotus. DRB-Hicom zette Bahar eerst op non-actief na beschuldigingen van fraude met onkostennota’s, om hem later effectief te ontslaan. Met zijn vertrek werden ook zijn megalomane toekomstplannen geschrapt en plooiden de koppige Britten zich in hun hoekje in Hethel, ver van Maleisië, terug op hun specialiteit: het ontwikkelen van vederlichte sportwagens.

Omdat de budgetten eerst nog een hele poos geblokkeerd zaten in Maleisië vooraleer DRBHicom besliste dat het verder wilde gaan met Lotus, duurde het even, maar uiteindelijk volgde eind 2012 de onthulling van de Exige S. In tegenstelling tot de vorige twee generaties van de Exige is dat geen radicaler afgestelde coupéversie van de Elise, maar wel een volledig apart model met een heel eigen filosofie. Maar daar komen we verder op terug.