Eerste test / Mazda 2

Net als bij de meeste massaconstructeurs lijkt de restyling halfweg de carrière van een model (doorgaans na drie of vier jaar) ook bij Mazda een constante. De facelift van de Mazda 2 gaat gepaard met een herwerking van het motorgamma. De motoren moesten immers worden aangepast aan de Euro 5-norm (die vanaf 1 januari 2011 van kracht wordt voor nieuwe inschrijvingen)... of moesten simpelweg verdwijnen.

De Mazda 2 (van 2007 tot nu) werd blijkbaar het slachtoffer van zijn 'Zoom-Zoom'- karakter want veel klanten vonden zijn ophanging te stug of zelfs ronduit oncomfortabel. Zijn chassis, dat bewust werd afgesteld met het oog op dynamiek en efficiëntie, en dat in dat opzicht ook een waar genot was voor de liefhebbers van het genre, kon nooit op de verhoopte aanhang rekenen. Ook de chassisingenieurs moesten dus opnieuw aan de slag om hun bijdrage te herzien. De hardheid van de schokdempers ging omlaag en de vering van de achterwielen werd soepeler (10 tot 20 procent, afhankelijk van de versie). De Mazda 2 is dan ook van zichzelf bezadigder en een tikkeltje vergevingsgezinder voor de lendenwervels, maar gelukkig ook niet minder aangenaam om mee te rijden. Er zijn weinig veelzijdige stadswagens die zich zo wendbaar gedragen op de weg en zo aangenaam rijden in de stad en elders, kortom, die zo overtuigend zijn voor wie graag rijdt.

Een nieuwe voorpartij, een toleranter chassis, herwerkte motoren... De Mazda 2 past zich aan de evoluerende wensen van zijn doelpubliek aan om competitief voor de dag te blijven komen. De dieselversie 1.4 CDVi verdwijnt weliswaar uit het gamma, maar we kunnen ons troosten met het feit dat de 1.3 benzine erg aantrekkelijk blijft. Als bonus gaan de prijzen niet de hoogte in.