Eerste test / McLaren 600LT Spider: Scalpel zonder scalp

Het concept

Eén op drie McLarens die in 2018 werden geleverd, was een open model. Een verhouding die de constructeur zou willen optrekken naar één op twee met de komst van een aantal nieuwe modellen, zoals deze 600LT Spider. De bestaansreden van de nieuwe strategie is natuurlijk vooral commercieel van aard. Op bepaalde markten wordt de aantrekkingskracht van het merk namelijk meer bepaald door de luxe dan door het prestatievermogen dat zijn bolides uitstralen. En omdat een cabriodak nog altijd het beste middel is om de bestuurder – letterlijk – in het zonnetje te zetten…

Vanuit zuiver technisch oogpunt is een sportieveling er op circuit nog nooit efficiënter of performanter op geworden door zijn dak te verwijderen. Daarvoor is dit element veel te cruciaal voor de structuurstijfheid. Met die zuiver pragmatische overweging arriveerden wij in het Arizona Motorsports Park. Op dit volslagen onbekende en bovendien vrij vlakke vrijetijdscircuit, weliswaar zalig genesteld tussen een kunstmatige golfbaan en een oefenbasis van de US Air Force, zouden wij de fameuze Spider ‘met lange staart’ op de rooster mogen leggen. Maar eerst terug naar de basis van het project…

Wat er verandert

Om de LT-badges onder aan de deuren te verdienen moest de auto namelijk verlengd worden. Dat gebeurde door middel van een 47 millimeter langere diffusor achteraan en 27 millimeter extra splitter vooraan. Maar hij moest vooral ook lichter worden, in dit geval minstens 100 kilo, om de hiërarchie tussen de 570S en de 600LT Coupé niet te doorbreken. Om dat voor elkaar te krijgen hebben de ingenieurs gebruikgemaakt van de klassieke trukendoos, zoals het verwijderen van de airco (12,6 kilo) en radio (3,3 kilo), het vervangen van de ‘normale’ velgen door gesmede exemplaren (17 kilo) of het gebruik van lichtere materialen, zoals carbon of alcantara voor de interieurbekleding (ongeveer 20 kilo).

Op mechanisch vlak neemt de 600LT de V8-biturbo ‘M838TE’ met droog carter over van de 570S. Om te beantwoorden aan de typenaam van het model gaat het hier wel om een tot… 600 pk opgevoerde versie van deze motor, ontwikkeld en geproduceerd door specialist Ricardo. Idem voor de gerobotiseerde versnellingsbak met dubbele koppeling en zeven verhoudingen (geleverd door Graziano). Deze transmissie biedt nog altijd de mogelijkheid om het grootste deel van de tijd comfortabel te rijden in volledig automatische modus, maar ook om – zodra het begint te kriebelen – zelf het heft in handen te nemen door middel van de schakelpeddels aan het stuur.

Het meervoud is hier misschien niet helemaal correct, want zoals op alle moderne McLarens bestaan deze peddels eigenlijk uit één enkele tuimelhendel met scharnierpunt in het midden van de stuurkolom. Dat betekent dat je om een versnelling terug te schakelen niet alleen kunt trekken aan de linkerkant, maar evengoed kunt duwen aan de rechterkant – en vice versa om op te schakelen – allemaal zonder je handen van het stuur te halen. Oké, het is even wennen aan het systeem, maar zodra je het in de vingers hebt, is het ideaal om de echte racecoureur in elke bestuurder naar boven te halen. Net zoals de rest van de auto dat eigenlijk ook doet…

Hoe hij rijdt

Met het dak open en een helm op worden onze oren meer gevuld door de aanzuigings-wooshes van de V8 die op volle toeren draait om onze McLaren naar de horizon te katapulteren, dan door het geluid van de F-35 Lightning die vol gas opstijgt op het naburige vliegveld. Ons lichaam, dat het moet doen zonder G-pak, wordt flink op de proef gesteld en je kunt je maar beter schrap zetten. Met sprintjes van 0 tot 100 km/u in 2,5 seconden en van 0 tot 200 in 8,4 tellen, en een topsnelheid van 324 km/u met de kap dicht doet de 600LT Spider qua prestaties amper onder voor de Coupé. Maar met zijn bochtenwerk maakt hij nog altijd het meeste indruk…

Met zijn Pirelli PZero Trofeo R-banden plakt hij als het ware tegen het asfalt. De kerbstones lijken haast rails waar hij zijn wielen inhaakt om niet meer los te laten. Totdat je de teugels viert natuurlijk… Net zoals in de Coupé vind je hier op de console twee draaiknoppen om apart de Handling (met onder meer tractie- en stabiliteitscontrole) en de Powertrain (met respons van motor en versnellingsbak) te regelen volgens drie modi: Normal, Sport of Track. Daarnaast biedt McLaren ook een modus zonder vangnet, ESP off, uitsluitend voor op circuit en voor de meest ervaren rijders… Want ook in zijn Spider-versie is de 600LT nog altijd een speeltuig dat weinig marge laat voor fouten.

We rijgen de rondjes aaneen en de machine blijft ons maar verbazen. Op geen enkel moment vertoont hij een gebrek aan stijfheid. Geen opspringende wielen, geen koppelreacties in de stuurkolom, geen greintje onnauwkeurigheid bij het aanremmen – het vertragingssysteem is trouwens al even indrukwekkend qua remkracht en uithoudingsvermogen. Deze Spider doet altijd precies wat we van hem verwachten, zodat we haast vergeten dat we met ons gehelmde hoofd in de open lucht zitten. De rijlijnen zijn zuiver, de acceleraties ronduit sensationeel, en we zijn benieuwd om zijn rondetijden te vergelijken met die van de Coupé.

Ons verdict

Alleen al omdat hij zijn dak kan droppen zonder aan rijkwaliteiten in te boeten, verdient de 600LT Spider zijn plaats in het McLaren-gamma. Kostprijs: 255.000 euro – of 21.000 euro meer dan de Coupé – plus nog wat extra centen voor de opties. Snel zijn is evenwel de boodschap, want de constructeur plant een productieperiode van slechts twaalf maanden, en geen dag meer. Het aftellen is al begonnen. Intussen zijn we echt benieuwd hoe de jongens van Woking erin zullen slagen om ons nog iets beters voor te schotelen dan deze 600LT.