Eerste test / Mini John Cooper Works GP: hard tegen onzacht

Bij de lancering van de moderne Mini vergeleek BMW het weggedrag van de modieuze stadswagen met dat van een kart. Een ietwat bij de haren getrokken marketingclaim, maar sturen deed hij als de beste. Hoewel de Mini steeds groter en comfortabeler werd, bleef het rijplezier bij elke generatiewissel overeind. Om dat dynamische potentieel in de fluorescente verf te zetten, komt Oxford aanzetten met de GP. Het gaat om een nog wildere variant van de zo al onstuimige John Cooper Works, die alle ballast overboord gooit in zijn streven naar pure en onversneden sensaties. Het recept is vergelijkbaar met dat van de Mégane R.S. Trophy-R: de GP combineert een aerodynamisch geoptimaliseerd koetswerk en een gestript interieur met een radicale set-up van het onderstel. Maar anders dan Renault Sport neemt Mini ook de motor onder handen. Tussen de voorwielen komt de turbobenzine van de BMW M135i te liggen; een 306 pk en 450 Nm sterke tweeliter die de voorwielen aandrijft via een mechanisch sperdifferentieel.