Eerste test / Mitsubishi Outlander

Met de derde generatie van zijn Outlander waarvan, naar verluidt, geen PSA-klonen meer zullen worden afgeleid lanceert Mitsubishi een totaal nieuwe vormtaal. De strakke en vrij agressieve lijnen van de voorganger maken plaats voor een veel vloeiender en braver koetswerkdesign, zonder het gapende trapeziumvormige radiatorrooster, dat voorlopig nog wel op de neus van de ASX, de Colt en de Lancer prijkt. De nieuwe Outlander houdt in alle discretie de lippen stijf op elkaar, onder meer om de stroomlijn te verbeteren (met een Cx-waarde van 0,33 in plaats van 0,36 vroeger). Net zoals de buitenkant oogt ook het interieur veel braver en vooral veel degelijker dan vroeger. Op de derde stoelenrij is het eveneens veel comfortabeler zitten.

Volgens de boordcomputer van onze tweewielaangedreven (en dus handgeschakelde) testauto met dieselmotor bleven we steken op een dikke 7,5 liter... wat nog altijd niet slecht is op een kort parcours 'rond de kerktoren'. De verrassend stille zelfontbrander bleek nog altijd even elastisch als vroeger, maar viel bij (heel) lage toeren opvallend makkelijk stil. Verder is de ophanging veel minder strak dan vroeger, wat bijdraagt tot een aanzienlijk comfortabeler rijervaring, ondanks de iets grotere rolneiging. Het pure rijplezier van de vorige Outlanders zijn we hier wel helemaal kwijt...

De nieuwe Outlander oogt niet alleen veel discreter dan zijn voorganger, maar rijdt ook duidelijk stiller. De motorgeluiden zijn zelfs zo goed weggefilterd dat de rolgeluiden nu iets meer op de voorgrond lijken te treden. Voor het overige boekte Mitsubishi's middelgrote softroader ook een aanzienlijke vooruitgang op het vlak van kwaliteitsindruk, ruimte, rijcomfort, veiligheidsuitrusting en ecologie. Waarbij hij wel flink heeft ingeboet aan 'fun'-gehalte, zowel qua look als wat de rijervaring betreft.

U kunt de Eerste Test van de Cadillac ATS nalezen in AutoGids 862 van 14/11/2012.