Eerste test / Opel Adam

Ondanks zijn lengte van 3,7 meter doet de Adam eerder denken aan de Fiat 500 dan aan de Mini, waar hij qua formaat nochtans nauwer bij aansluit. Het is goed zitten in de Adam. Er is geen gebrek aan ruimte op schouder- noch op hoofdhoogte en de rijhouding is verzorgd, met een mooi stuurtje met dikke velg dat in twee richtingen verstelbaar is. Dankzij stoelen die gevoelig hoger staan dan die in de Mini, ben je beter geplaatst om de dodelijke borduren op te merken die zo welig tieren in chique stadswijken, en om een overzicht te houden op de omgeving, zonder dat je daarom de indruk krijgt dat je op een kruk zit zoals in de 500.

Zoals het cliënteel in dit segment verwacht, biedt de Adam dus een robuust en weelderig interieur, dat naar believen kan worden opgedirkt. De Adam is minder innovatief op technisch vlak, want hij neemt gewoon de asprincipes over van de Corsa (McPhersons vooraan, een torsieas achteraan), vastgeschroefd op een platform met een 20 centimeter kortere wielbasis. Dat voel je ook tijdens het rijden. De Adam gaat vlak door bochten en snijdt ze levendig aan, een oefening waarbij hij mooi wordt bijgestaan door de sportieve afstelling van de ophanging in het geval van de testauto's. Om het gevoel van levendigheid nog te vergroten, werd het stuur gevoelig afgesteld, in die mate zelfs dat de auto echt in de bocht hapt wanneer je van de rechtuitstand afwijkt.

Deze eerste kennismaking met de Opel Adam laat bij ons heel wat sterke indrukken achter. Naast de talrijke kunstmatige stijlhulpmiddelen die hij wonderwel uitbuit, heeft hij ook dat kleine, gekke kantje, dat onverklaarbare 'coole' en 'funky' aspect in zijn temperament - los van de motoren, helaas - zodat hij de meer autovijandige stadsbewoners ook aan zijn kant kan krijgen. We kijken al uit naar februari...

U kunt de Eerste Test van de Opel Adam nalezen in AutoGids 863 van 28/11/2012.