Eerste test / Opel Antara

Vandaag krijgt de Opel Antara een facelift. Als we naar de erg beperkte uiterlijke wijzigingen alleen kijken, lijkt deze facelift niet veel om het lijf te hebben. De belangrijkste aanpassingen bij deze facelift zijn echter onzichtbaar. Zo is het hele motorengamma vernieuwd. Alle motoren zijn ook gekoppeld aan nieuwe versnellingsbakken. Zowel de manuele overbrenging als de automaat telt voortaan zes verhoudingen, met een lange hoogste versnelling om het verbruik te drukken. Door de combinatie van alle mechanische verbeteringen zijn het verbruik en de CO2-uitstoot gedaald.

Opel heeft zich de kritiek aangetrokken dat de Antara in zijn geheel een vrij lawaaierig interieur had. Naast de verbeterde motoren met een - vooral voor de diesels - veel stillere werking is ook gesleuteld aan de demping van trillingen in het koetswerk. Ook aan het rijgedrag is gesleuteld. De basislay- out (McPherson-veerpoten vooraan en een meerarmige achteras) bleef behouden, maar de elastokinematische elementen (veren, schokdempers, stabilisatorstangen en -lagers) zijn volledig herijkt en de langsdraagarmen van de achteras zijn voortaan hydraulisch gedempt. De Antara rolt nog steeds behoorlijk om zijn lengteas en stuurt wat loom in, maar verticale koetswerkbewegingen worden nu toch al beter ingedijkt.

Het is eigenlijk jammer dat het uiterlijk van de Opel Antara zo weinig is aangepast bij deze facelift. Die conservatieve koers doet het werk van de ingenieurs namelijk behoorlijk wat onrecht aan, want de nieuwe motoren, die tegelijk veel krachtiger en zuiniger zijn en - vooral - de stevige verbetering op het vlak van de geluiddemping maken dat deze compacte SUV weer een vuist kan maken tegen de concurrentie.