Eerste test / Opel Insignia OPC

Uiterlijk blijft de OPC-versie nog vrij discreet, hoewel ze nu ook weer te krijgen is in het typische OPC-blauw. Wit, rood of zwart zijn nu echter ook verkrijgbaar. Onder de motorkap vooraan ligt dwars opgesteld de 2,8 liter grote V6 turbo die we al kennen van het topmodel in de normale Insignia-reeks. Door de maximale turbo-overdruk te verhogen van 0, 6 naar 0,9 bar slaagt men erin om een vermogen van 325 pk vrij te maken (tegen 280 vroeger in de Vectra OPC) en een koppel van 435 Nm. Om de problemen van koppelstuur voor eens en voor altijd uit de weg te helpen gebruikt de OPC niet enkel de vierwielaandrijving met Haldex-koppeling van de Insignia, de gestuurde ophanging FlexRide en het elektronische sperdifferentieel achteraan, maar ook nieuwe veerpoten vooraan die Hiperstrut worden genoemd (van High Performance Strut). Zodra je instapt, valt onmiddellijk op dat je een stuk lager zit dan in de normale Insignia, in heerlijk steunende Recaro-stoelen. Draai je de contactsleutel om, dan hoor je aan aangename maar discrete brom. Het stuur ligt uitstekend in de hand en is nauwkeurig, maar het voelt iets te kunstmatig aan. De zesversnellingsbak schakelt wat hakerig. Met zijn serieuze afmetingen en een leeggewicht boven de 1,8 ton is deze Insignia geen superwendbare racer voor de achterafweggetjes in het gebergte, maar wel een zeer efficiënt sturende en reagerende sportberline. De power is er, de soepelheid ook, en de stabiliteit is onverstoorbaar.

Deze Insignia OPC is de eerste hengst uit de OPC-stal waar heel wat gerenommeerde merken met dubbele prijskaartjes (in vierdeursversie moet deze top-Insignia 43.900 euro kosten) hun tanden op stuk kunnen bijten. Het succes van deze understatement car zal bewijzen of de sportievere familievader zich laat leiden door prestaties en rijplezier tout court of in eerste instantie nog altijd door het (prestige)logo dat op de neus prijkt. Wait and see...