Eerste test / Peugeot 508

Nooit eerder in de merkgeschiedenis werd een Peugeot ontworpen als een wereldauto. Peugeot is namelijk van plan om hem al meteen in China te bouwen (vanaf april, in Wuhan), en dat heeft de stijlcodes van het merk met de leeuw beïnvloed. Het DNA werd echter niet overboord gegooid. Hoewel hij iets groter is dan de 407, verloor de 508 wat gewicht. De koetswerken, die zijn ontworpen om niemand voor het hoofd te stoten, zijn zorgvuldig 'op zijn Japans' afgewerkt, met minimale toleranties voor de aansluitnaden. Het dashboard en de interieuraankleding zien er mooier uit dan ooit. De instrumenten geven een 'Germaanse' indruk, met hun geraffineerde design en hun dunne rode wijzers. De 508 wordt geïntroduceerd met viercilindermotoren - twee op benzine en drie diesels - gekoppeld aan een manuele of een automatische zesversnellingsbak. Van de V6-HDi is geen sprake meer.

Dankzij zijn balansassen klinkt die 2.2 HDi gedempt, terwijl de andere HDi's (1.6 van 112 pk, 2.0 met 140/136 en 163 pk) de typisch resonerende klankkleur van diesels behouden, zodat je onmiddellijk merkt dat je met een zelfontbrander te maken hebt. Dat doet echter geen afbreuk aan de verzorgde geluiddemping. Het geluidsniveau binnen in de 508 is erg laag, behalve rond de buitenspiegels, waar wat windgeruis de kop opsteekt, al blijft dat nog altijd binnen de perken. Peugeots nieuweling onderscheidt zich echter ook door een kwaliteitsvolle ophanging, die bijzonder goed filtert en oordeelkundig is afgesteld. Het evenwicht voor-achter is echter altijd neutraal, met een keuze voor comfort boven dynamisme.

De 508 is heel wat klassieker dan de 407 die hem voorafging. Hij vervangt namelijk tegelijk de 607 en moet ook Chinese kopers kunnen verleiden. En dat voel je ook onderweg: de 508 rijdt eerder comfortabel dan snedig. In ruil krijg je dan wel meer binnenruimte en een opgewaardeerde uitrusting.