Eerste test / Porsche Macan

Om zijn carrière aan te vatten kan de Macan al rekenen op de S Diesel (258 pk), de S (340 pk) en de Turbo (400 pk). Om heel eerlijk te zijn maakte de Macan S minder indruk op ons dan de koppelrijkere S Diesel, die weliswaar een veel smaller toerentalbereik heeft, maar die wel kan rekenen op kortere eindverhoudingen. De Diesel is dan wel minder elastisch dan de basisbenzine, maar vertoont een veel ogenblikkelijkere volheid. Bovendien hoeft hij hem qua klank niets te benijden. Zijn doffe timbre past bij een natuurlijk ontspannen rijstijl waarbij je de toerenteller minder laat dansen. Dit is duidelijk de versie die de voorkeur zal krijgen op onze grotendeels dieselverslaafde markt.

Het zuivere Porsche-DNA vinden we ook terug in de nieuwe V6-benzinemotoren van 3,0 (S) en 3,6 liter (Turbo), die allebei een smering met droog carter gebruiken en die met andere vermogens werden ingewijd door de jongste Panamera. Daarnaast zitten de genen van het (Stuttgartse) merk met het steigerende paardje in de vierwielaandrijving, die niets te maken heeft met Audi's Quattro. En daarmee komen we bij het belangrijkste aspect voor een Porsche: het weggedrag. Een vlak waarop de Macan zijn merklogo het meest eer aandoet. Niet alleen qua grip, maar ook wat betreft precisie bij het afdraaien en stuurgevoel, een terrein waar de Macan kan uitpakken met een afstelling die past bij een sportcoupé.

De Macan heeft er toch wat minder verdienste aan dan de Cayenne dat hij zich als een sportwagen voortbeweegt. Hij ligt immers 7 centimeter dichter bij de grond, waardoor hij qua bodemvrijheid en rijhouding meer in de buurt komt van een berline dan van een SUV. Daardoor heeft zijn rijgedrag ons minder verbluft dan dat van zijn grote broer bij zijn lancering in 2002. Temeer omdat hij bij vergelijkbare proporties even zwaar is...

U kunt de Eerste Test van de Porsche Macan nalezen in AutoGids 896 van 5/3/2014.